акты 6: 1- 7
| 6:1 | У тыя часы, па меры павелічэння колькасці вучняў, адбылося нараканьне Грэкаў на Габрэяў, таму што да іх удоваў ставіліся з пагардай у штодзённым служэнні. |
| 6:2 | І так дванаццаць, склікаючы мноства вучняў, сказаў: «Гэта несправядліва, калі мы пакідаем Слова Божае, каб таксама служыць за сталамі. |
| 6:3 | Таму, браты, шукайце паміж сабою сем мужоў добрага сьведчаньня, напоўнены Духам Святым і мудрасцю, каго мы можам прызначыць над гэтай працай. |
| 6:4 | Але па-сапраўднаму, будзем увесь час маліцца і служыць Слову». |
| 6:5 | І гэты план спадабаўся ўсяму народу. І выбралі Сцяпана, чалавек, напоўнены верай і Духам Святым, і Філіп, і Прохор, і Ніканор, і Цімон, і Пармэн, і Мікалай, новы прыбыццё з Антыёхіі. |
| 6:6 | Іх паставілі перад абліччам Апосталаў, і падчас малітвы, яны наклалі на іх рукі. |
| 6:7 | А Слова Гасподняе павялічвалася, і лік вучняў у Ерусаліме вельмі памножыўся. І нават вялікая група святароў была паслухмяная веры. |
Першы Пятра 2: 4- 9
| 2:4 | І набліжаецца да яго, як да жывога каменя, адрынутыя мужчынамі, вядома, але абраны і паважаны Богам, |
| 2:5 | будзьце і самі, як жывыя камяні, пабудаваны на ім, духоўны дом, святое святарства, каб прыносіць духоўныя ахвяры, прымальны Богу праз Ісуса Хрыста. |
| 2:6 | З-за гэтага, Пісанне сцвярджае: «Вось, Я стаўлю на Сіёне вуглавы камень, абраны, каштоўны. І кожны, хто паверыць у Яго, не будзе пасаромлены». |
| 2:7 | Таму, вам, хто верыць, ён гонар. Але тым, хто не верыць, камень, які адкінулі будаўнікі, тое ж самае было зроблена ў галаве вугла, |
| 2:8 | і камень спакусы, і рок скандалу, тым, хто пакрыўджаны Словам; таксама ня вераць, хоць і яны былі пабудаваныя на ім. |
| 2:9 | Але вы — выбранае пакаленне, царскае святарства, святая нацыя, набыты народ, каб вы маглі абвяшчаць цноты таго, хто паклікаў вас з цемры ў сваё цудоўнае святло. |
Джон 14: 1- 12
| 14:1 | «Няхай не трывожыцца сэрца вашае. Вы верыце ў Бога. Верце і ў мяне. |
| 14:2 | У доме майго Айца, ёсць шмат жылых месцаў. Калі б не было, Я б вам сказаў. Бо Я іду падрыхтаваць вам месца. |
| 14:3 | І калі я пайду і падрыхтую вам месца, Я вярнуся зноў, а потым я забяру цябе да сябе, так што дзе я, вы таксама можаце быць. |
| 14:4 | І вы ведаеце, куды я іду. І ты ведаеш дарогу». |
| 14:5 | - сказаў яму Томас, «Госпадзе, мы не ведаем, куды вы збіраецеся, так як мы можам ведаць шлях?» |
| 14:6 | Ісус сказаў яму: «Я ёсць Шлях, і Праўда, і Жыццё. Ніхто не прыходзіць да Айца, акрамя як праз мяне. |
| 14:7 | Калі б ты ведаў мяне, напэўна, і вы пазналі б Айца Майго. І з гэтага часу, вы пазнаеце яго, і вы яго бачылі». |
| 14:8 | Піліп сказаў яму, «Госпадзе, адкрыць нам Айца, і нам гэтага дастаткова». |
| 14:9 | Ісус сказаў яму: «Я так доўга з вамі, і вы не пазналі мяне? Філіп, хто мяне бачыць, таксама бачыць Айца. Як вы можаце сказаць, «Адкрый нам Айца?' |
| 14:10 | Хіба вы не верыце, што Я ў Айцу і Айцец ува Мне?? Словы, якія я табе кажу, Я не ад сябе кажу. Але Айцец ува мне, ён робіць гэтыя справы. |
| 14:11 | Хіба вы не верыце, што Я ў Айцу і Айцец ува Мне?? |
| 14:12 | Інакш, верыць з-за гэтых жа работ. Амін, амін, Я кажу вам, кожны, хто верыць у Мяне, будзе рабіць справы, якія Я раблю. І большыя за гэта ён зробіць, бо Я іду да Айца. |