| 1:1 | James, alagad sa Dios ug sa atong Ginoong Jesu-Cristo, ngadto sa dose ka mga tribo sa nagkatibulaag, mga pangomosta. |
| 1:2 | Akong mga igsuon, kung nahulog ka sa lainlaing mga pagsulay, isipa ang tanan nga kalipay, |
| 1:3 | kay nahibalo nga ang pagsulay sa imong pagtuo nagapakitag pailob, |
| 1:4 | ug ang pailub nagdala sa usa ka buhat ngadto sa kahingpitan, aron kamo mahimong hingpit ug bug-os, kulang sa wala. |
| 1:5 | Apan kon adunay uban kaninyo nga nagkinahanglan ug kaalam, papangayoa siya sa Dios, nga nagahatag sa madagayaon gayud sa tanan sa walay pagbadlong, ug kini igahatag kaniya. |
| 1:6 | Apan kinahanglan siyang mangutana uban ang pagtuo, walay pagduhaduha. Kay ang nagduhaduha sama sa balod sa kadagatan, nga ginapalid sa hangin ug ginapalid; |
| 1:7 | nan ang usa ka tawo kinahanglan dili maghunahuna nga siya makadawat bisan unsa gikan sa Ginoo. |
| 1:8 | Kay ang tawo nga duha ang hunahuna dili makanunayon sa tanan niyang mga dalan. |
| 1:9 | Karon ang usa ka mapainubsanon nga igsoon kinahanglan nga maghimaya sa iyang kahimayaan, |
| 1:10 | ug usa ka adunahan, sa iyang pagpaubos, kay siya mahanaw sama sa bulak sa balili. |
| 1:11 | Kay misubang na ang adlaw uban sa makapaso nga kainit, ug gipauga ang sagbot, ug ang iyang bulak nangalaya, ug ang panagway sa iyang katahum nahanaw. Ingon man usab ang adunahan malaya, sumala sa iyang mga dalan. |
