25:1 |
"Tunc erit regnum caelorum sicut decem uirginibus", OMS, sumentes lampades suas, exivit obviam sponso et sponsae. |
25:2 |
Quinque autem ex eis erant fatui, et quinque prudentes. |
25:3 |
Quinque enim stultum, admotis lampadibus, oleum non cum illis. |
25:4 |
Sed vere, prudentes oleum adduxistis, in vasis, cum lampadibus. |
25:5 |
Cum sponsus moratus est, omnes dormierunt, et dormiebant. |
25:6 |
In media nocte, et clamor exivit: 'Ecce, sponsus advenit. Exi obviam ei.' |
25:7 |
Tunc surrexerunt omnes virgines illae et ornaverunt lampades suas. |
25:8 |
fatui autem sapientibus dixerunt, 'Da nobis ex oleo tuo', lucernae enim nostrae exstinguuntur.' |
25:9 |
Prudens respondit dicens, 'Ne forte non sufficiat nobis et vobis', melius tibi esset concionatoribus ire et tibi aliquos emere.' |
25:10 |
Sed dum ibant emere, sponsus venit. Et qui parati erant, intraverunt cum eo ad nuptias, et clausa est ianua. |
25:11 |
Sed vere, in ipso fine, reliquae quoque virgines pervenerunt, dicens, Domini, domini, aperi nobis.' |
25:12 |
At ille respondit dicens, Amen dico vobis, Nescio vos.' |
25:13 |
Itaque vigilandum est, quia nescitis diem neque horam. |
25:14 |
Est enim quasi homo proficiscens in via longissima, qui vocavit servos suos et tradidit illis bona sua. |
25:15 |
et uni quinque talenta dedit, et alii duo, alteri tamen unum dedit, unicuique secundum suam facultatem. Et confestim, profectus est. |
25:16 |
Exiit ergo qui quinque talenta acceperat, his usus est, et alia quinque. |
25:17 |
Et similiter, qui duo acceperat, lucratus est alia duo. |
25:18 |
At ille qui unum, exire, effossa in terram, et abscondit pecuniam domini sui. |
25:19 |
Sed vere, longo tempore, Reversus est dominus servorum illorum et posuit rationem cum eis. |
25:20 |
Et accedens qui quinque talenta acceperat, alia quinque talenta, dicens: Domini, quinque talenta tradidisti mihi. Ecce, ego ab aliis quinque auxit.' |
25:21 |
Dixit ei dominus eius: 'Bene factum, bonus et fidelis servus. Quia super pauca fuisti fidelis, Super multa te constituam. Intra in gaudium domini tui. |
25:22 |
Accessit et qui duo talenta acceperat, et dixit: Domini, Duo talenta tradidisti mihi. Ecce, alia duo lucratus sum.' |
25:23 |
Dixit ei dominus eius: 'Bene factum, bonus et fidelis servus. Quia super pauca fuisti fidelis, Super multa te constituam. Intra in gaudium domini tui. |
25:24 |
Deinde qui unum talentum acceperat, appropinquare, dixit: Domini, Scio quia homo durus es. metis ubi non seminasti, et congrega ubi non dispersisti. |
25:25 |
Itaque, veritus, et abii et abscondi talentum tuum in terra. Ecce, habes quod tuum est.' |
25:26 |
Respondens autem dominus eius dixit ei: `Serve malus et piger'! Sciebas quia meto, ubi non seminavi, et congrego ubi non sum dispersus. |
25:27 |
Ergo, deponeretis pecuniam cum argentarias, tum, adventu meo, certe recepisti mea cum faenore. |
25:28 |
Itaque, tolle ab eo talentum et da ei qui habet decem talenta. |
25:29 |
Omnibus enim qui, plus dabitur, et abundabit. Sed ei qui non, etiam quod habere videtur, auferetur. |
25:30 |
et inutilem servum eiice in tenebras exteriores, ubi erit fletus et stridor dentium.' |
25:31 |
Sed cum venerit Filius hominis in maiestate sua, et omnes angeli cum eo, sedebit super thronum maiestatis suae. |
25:32 |
et congregabuntur coram eo omnes gentes. Et separabit eos ab invicem, sicut pastor oves ab haedis. |
25:33 |
Et constituet oves, certe, a dextra eius, capras a sinistris. |
25:34 |
Tunc dicet Rex his qui a dextris ejus erunt: 'Veni', benedicti Patris mei. possidete paratum vobis regnum a constitutione mundi. |
25:35 |
Esurivi enim, et dedistis mihi manducare; sitivi, et dedistis mihi bibere; extraneus fui, et tu me; |
25:36 |
nudus, et operuisti me; infirmum, et visitastis me; Eram in carcere, et venistis ad me.' |
25:37 |
Tunc iustus respondebit ei, dicens: Domini, quando autem te vidimus esurientem, et pavit te; sitiens, et dedi tibi potum? |
25:38 |
Et cum vidimus te hospitem, et sumpta te? Aut nudum, et operuit te? |
25:39 |
Aut quando te vidimus infirmum, aut in carcerem, et visita ad vos?' |
25:40 |
Et in responsione, Rex dicet illis, Amen dico vobis, quotiens hoc unum, minimus fratrum, mihi fecistis.' |
25:41 |
Tunc dicet et ipse, illis qui erunt a sinistris ejus: 'Exi a me', maledicti, in ignem aeternum, quod paratus est diabolo et angelis eius. |
25:42 |
Esurivi enim, et non dedistis mihi manducare; sitivi, et non dedistis mihi bibere; |
25:43 |
hospes eram et non collegistis me; nudus, et non operuistis me; infirmum et in carcere, et non visitastis me. |
25:44 |
Tunc respondebunt ei, dicens: Domini, quando te vidimus esurientem, aut sitienti, sive extraneus, aut nudum, aut infirmum, aut in carcerem, et non ministrant tibi?' |
25:45 |
Tunc respondebit eis dicendo: Amen dico vobis, cum non feceris uni ex minimis, nec mihi fecistis.' |
25:46 |
Et ibunt hi in supplicium aeternum, iusti autem ibunt in vitam aeternam. |