| 1:1 | Iacobus, servi Dei et Domini nostri Iesu Christi, ad duodecim tribuum dispersionis, salvete. |
| 1:2 | fratres mei, Cum cecidit in variis iudiciis, considerans omnia in gaudium, |
| 1:3 | scientes quod probatio fidei exercet patientiam, |
| 1:4 | et patientia opus perfectionis, ut sit perfectus et totum, INDIO. |
| 1:5 | Sed si quis in vobis est opus sapientiae, Fiat ei petitionem Dei, Qui dat abundanter ad omnem sine opprobrium, Et datum est illi. |
| 1:6 | At ille si quaeritur in fide, nihil dubitans. Nam qui dubitetur quasi unda in Oceano, quae movetur a vento et auferetur; |
| 1:7 | Deinde non debet accipere quidquam a Domino. |
| 1:8 | Quis enim est homo, qui est in omnibus viis. |
| 1:9 | Humilis autem glorietur in exaltatione sua, |
| 1:10 | et dives unus, In humilitate sua, Transibit enim sicut flos faeni. |
| 1:11 | Nam solis surrexit et calor ardore, et exaruit herba, et flos ejus cecidit off, et specie suae pulchritudinis periit. Ita etiam dives et arescet, Secundum semitas eius. |
