феврал 19, 2020

Хондан

The Letter of Saint James 1: 19-27

1:19Шумо инро медонед, бародарони азизи ман. Пас, бигзор ҳар як одам зуд гӯш кунад, вале дар сухан суст ва дар хашм суст.
1:20Зеро ки ғазаби инсон адолати Худоро амалӣ намекунад.
1:21Бо сабаби ин, тамоми нопокӣ ва кинаҳои зиёдро дур карда,, Каломи нав пайвандшударо бо фурӯтанӣ қабул кунед, ки метавонад ҷонҳои шуморо наҷот диҳад.
1:22Пас иҷрокунандагони Калом бошед, ва на танҳо шунавандагон, худро фиреб додан.
1:23Зеро, агар касе шунавандаи Калом бошад, балки ичрокунанда хам нест, вайро ба марде монанд кардан мумкин аст, ки ба чеҳрае, ки бо он таваллуд шудааст, ба оина менигарад;
1:24ва пас аз он ки худро ба назар гирифт, рафт ва он чиро, ки дида буд, зуд фаромуш кард.
1:25Аммо касе, ки ба қонуни комили озодӣ нигоҳ мекунад, ва кй дар он мемонад, шунавандаи фаромӯшхотир нест, балки ба чои ичрокунандаи кор. Дар коре, ки мекунад, баракат хоҳад ёфт.
1:26Аммо агар касе худро диндор мешуморад, вале забонашро наме-дорад, балки ба чои худ дили худро фирефта мекунад: Дини чунин кас ботил аст.
1:27Ин дин аст, дар пеши Худои Падар пок ва беайб: ятимону бевазанонро дар мусибаташон зиёрат кунанд, ва худро пок нигоҳ доред, гайр аз ин синну сол.

Инҷил

Инҷили муқаддас ба гуфтаи Марк 8: 22-26

8:22Ва онҳо ба Байт-Сайдо рафтанд. Ва нобиноеро назди Ӯ оварданд. Ва онҳо ба ӯ муроҷиат карданд, то ки ба вай даст занад.
8:23Ва дасти кӯрро гирифт, уро аз деха берун баровард. Ва туф кардан ба чашмонаш, дастонашро бар ӯ гузошта, аз у пурсид, ки оё чизеро дида метавонад?.
8:24Ва ба боло нигариста, гуфт у, "Ман мардонро мебинам, аммо онҳо мисли дарахтони роҳрав ҳастанд."
8:25Баъд боз дастонашро болои чашмонаш гузошт, ва ба дидан сар кард. Ва ӯ барқарор шуд, то ки вай хама чизро равшан бинад.
8:26Ва ӯро ба хонаи худ фиристод, гуфта, «Ба хонаи худат рав, ва агар ба шаҳр дохил шавед, ба ҳеҷ кас нагӯед».