феврал 25, 2020

Хондан

Номаи Сент Ҷеймс 4: 1-10

4:1Ҷангҳо ва низоъҳо дар байни шумо аз куҷо пайдо мешаванд?? Магар аз ин нест: аз хоҳишҳои худ, ки дар дохили аъзоёни шумо мубориза мебарад?
4:2Шумо мехоҳед, ва шумо надоред. Шумо ҳасад мебаред ва мекушед, ва шумо наметавонед ба даст оред. Шумо баҳс мекунед ва ҷанг мекунед, ва шумо надоред, зеро шумо намепурсед.
4:3Шумо мепурсед ва намегиред, зеро шумо бад мепурсед, то онро ба нафъи худ истифода баред.
4:4Шумо зинокорон! Оё надонистаӣ, ки дӯстии дунё душмани Худост? Бинобар ин, ҳар кӣ дӯсти дунёро ихтиёр кардааст, душмани Худо шудааст.
4:5Ё шумо фикр мекунед, ки Навиштаҳо беҳуда гуфтаанд: «Рӯҳе, ки дар дохили шумо зиндагӣ мекунад, ҳасад мехоҳад?»
4:6Аммо ӯ файзи бештаре медиҳад. Бинобар ин мегуяд: «Худо бар мутакаббирон муқовимат мекунад, балки ба фурӯтанон файз мебахшад».
4:7Бинобар ин, ба Худо итоат кунед. Аммо ба шайтон муқобилат кунед, ва аз шумо мегурезад.
4:8Ба Худо наздик шавед, ва ӯ ба шумо наздик хоҳад шуд. Дастҳои худро тоза кунед, шумо гунаҳкорон! Ва дилҳоятонро покиза кунед, шумо ҷонҳои дудилагӣ!
4:9Мубтало шудан: нола кардан ва гиря кардан. Бигзор хандаи ту ба мотам табдил ёбад, ва шодии шумо ба ғаму андӯҳ.
4:10Дар назари Худованд фурӯтан бошед, ва Ӯ шуморо сарафроз хоҳад кард.

Инҷил

Инҷили муқаддас ба гуфтаи Марк 9: 30-37

9:30Баъд ба шогирдонаш таълим медод, ва ба онҳо гуфт, «Зеро ки Писари Одам ба дасти одамон таслим карда мешавад, ва ӯро хоҳанд кушт, ва кушта шуданд, дар рӯзи сеюм аз нав эҳьё хоҳад шуд».
9:31Аммо онҳо ин калимаро нафаҳмиданд. Ва аз пурсидани ӯ метарсиданд.
9:32Ва онҳо ба Кафарнаҳум рафтанд. Ва ҳангоме ки онҳо дар хона буданд, аз онхо пурсид, «Дар роҳ шумо чиро муҳокима кардед?»
9:33Аммо онҳо хомӯш буданд. Зеро дар ҳақиқат, дар роҳ, Дар миёни худ баҳс карданд, ки кадоме аз онҳо бузургтар аст.
9:34Ва нишаста, ӯ дувоздаҳро даъват кард, ва ба онҳо гуфт, «Агар касе мехоҳад, ки аввалин бошад, вай аз ҳама охирин ва вазири ҳама хоҳад буд».
9:35Ва гирифтани кӯдак, Ӯро дар миёни онҳо гузошт. Ва ҳангоме ки ӯро ба оғӯш гирифт, ба онхо гуфт:
9:36«Ҳар кӣ як чунин кӯдакро ба номи ман қабул кунад, маро кабул мекунад. Ва ҳар кӣ Маро қабул кунад, маро қабул намекунад, балки Он ки Маро фиристод».
9:37Ҷон ба ӯ ҷавоб дод, «Муаллим, мо дидем, ки касе ба номи ту девҳоро берун мекунад; вай ба мо пайравй намекунад, ва мо ӯро манъ кардем».