феврал 8, 2020

Подшоҳон 3: 4- 13

3:4Ва ҳам, ба Ҷибъӯн рафт, то дар он ҷо сӯзонда шавад; зеро он баландтарин макон буд. Сулаймон бар он қурбонгоҳ қурбонӣ кард, дар Ҷибъон, ҳазор қурбонӣ ҳамчун Холокост.
3:5Он гоҳ Худованд ба Сулаймон зоҳир шуд, тавассути хоб дар шаб, гуфта, «Ҳар чӣ мехоҳед, талаб кунед, то ки онро ба ту диҳам».
3:6Ва Сулаймон гуфт: «Ту ба бандаи худ Довуд марҳамати бузурге кардӣ, падари Ман, зеро ки вай дар пеши назари ту бо ростй ва адолат рафтор мекард, ва бо дили рост пеши шумо. Ва ту марҳамати бузурги худро барои ӯ нигоҳ доштаӣ, ва ба ӯ писаре додӣ, ки бар тахти ӯ нишаста бошад, чи тавре ки имруз аст.
3:7Ва ҳоло, Эй Парвардигори Худо, бандаатро ба ҷои Довуд подшоҳӣ кардӣ, падари Ман. Аммо ман кӯдаки хурдсол ҳастам, ва ман аз даромаду баромаданам бехабарам.
3:8And your servant is in the midst of the people that you have chosen, an immense people, who are not able to be numbered or counted because of their multitude.
3:9Бинобар ин, give to your servant a teachable heart, so that he may be able to judge your people, and to discern between good and evil. For who will be able to judge this people, халки шумо, who are so many
3:10And the word was pleasing before the Lord, that Solomon had requested this kind of thing.
3:11And the Lord said to Solomon: “Since you have requested this word, and you have not asked for many days or for wealth for yourself, nor for the lives of your enemies, but instead you have requested for yourself wisdom in order to discern judgment:
3:12бинед, I have done for you according to your words, and I have given you a wise and understanding heart, чунон ки пеш аз ту мисли ту касе набуд, на касе ки пас аз ту бархоста.
3:13Аммо чизҳоеро, ки шумо барои онҳо напурсидаед, ба ту додам, яъне сарват ва шӯҳрат, ба тавре ки дар тамоми айёми пеш аз ин ҳеҷ кас мисли шумо дар миёни подшоҳон набуд.

Марк 6: 30- 34

6:30Ва ҳаввориён, баргаштан ба назди Исо, ҳар он чи ки карда буданд ва таълим дода буданд, ба ӯ нақл карданд.
6:31Ва ба онҳо гуфт, «Танҳо берун рав, ба чои холй, ва андаке истирохат». Зеро бисьёр буданд, ки омадаю рафтанд, ки онхо хатто барои хурокхурй вакт надоштанд.
6:32Ва ба қаиқ баромадан, танхо ба як чои хилват рафтанд.
6:33Ва диданд, ки онҳо дур мешаванд, ва бисёриҳо дар бораи он медонистанд. Ва якҷоя аз тамоми шаҳрҳо пиёда давида рафтанд, ва онҳо пеш аз онҳо расиданд.
6:34Ва Исо, баромадан, шумораи зиёди одамонро дид. Ва ба онҳо раҳм кард, зеро онҳо мисли гӯсфандони бе чӯпон буданд, ва ба онҳо чизҳои зиёдеро таълим додан гирифт.