| 15:7 |
Ва баъд аз он ки баҳси бузурге ба вуқӯъ пайваст, Петрус бархоста, ба онҳо гуфт: «Бародарони гиромӣ, шумо инро медонед, дар рузхои охир, Худо аз миёни мо интихоб кардааст, аз даҳони ман, Халқҳо барои шунидани каломи Инҷил ва имон оваранд. |
| 15:8 |
Ва Худо, ки дилхоро медонад, шаҳодат пешниҳод намуд, бо додани Рӯҳулқудс ба онҳо, мисли мо. |
| 15:9 |
Ва миёни мову онҳо ҳеҷ чиз фарқ накард, дилҳои онҳоро бо имон пок месозад. |
| 15:10 |
Бинобар ин холо, чаро шумо Худоро меозмоед, то бар гардани шогирдон юғ бор кунад, ки на падарони мо ва на мо токат карда натавонистем? |
| 15:11 |
Аммо бо файзи Худованд Исои Масеҳ, мо барои наҷот ёфтан бовар дорем, ҳамон тавре ки онҳо низ ҳастанд». |
| 15:12 |
Он гоҳ тамоми мардум хомӯш монданд. Ва онҳо ба суханони Барнаббо ва Павлус гӯш медоданд, ки Худо дар байни халқҳо ба воситаи онҳо чӣ гуна мӯъҷизот ва мӯъҷизот ба амал овард. |
| 15:13 |
Ва баъд аз он ки онҳо хомӯш буданд, Ҷеймс дар ҷавоб гуфт: «Бародарони гиромӣ, маро гӯш кун. |
| 15:14 |
Шимъӯн фаҳмонд, ки Худо бори аввал бо кадом роҳ дидан кардааст, то ки аз халқҳо ба исми Ӯ қавме бигирад. |
| 15:15 |
Ва суханони паёмбарон ба ин мувофиқат мекунанд, чунон ки навишта шудааст: |
| 15:16 |
'Баъди ин корхо, Ман бармегардам, ва хаймаи Довудро аз нав барқарор хоҳам кард, ки ба поён афтодааст. Ва ман харобаҳои онро барқарор хоҳам кард, ва ман онро боло хоҳам кард, |
| 15:17 |
то ки боқимондаи одамон Худовандро биҷӯянд, ҳамроҳи ҳамаи халқҳое, ки номи Ман бар онҳо хонда шудааст, мегӯяд Худованд, ки ин корҳоро мекунад». |
| 15:18 |
Ба Худованд, кори худи у аз абадй маълум аст. |
| 15:19 |
Бо сабаби ин, Ман ҳукм мекунам, ки онҳое ки аз байни халқҳо ба Худо табдил ёфтаанд, набояд ба ташвиш афтад, |
| 15:20 |
балки ба чои он ки мо ба онхо менависем, ки худро аз палиди бутхо нигох доранд, ва аз зино, ва аз он чи ки буг карда шудааст, ва аз хун. |
| 15:21 |
Барои Мусо, аз замонҳои қадим, дар ҳар шаҳр касоне дошт, ки Ӯро дар куништҳо мавъиза мекунанд, ки дар он ҳар рӯзи шанбе ӯ хонда мешавад». |
