İnciller Neden Farklıdır??

Açıkça, İnciller çeviriler nedeniyle farklılık gösterir, ama daha temel bir fark var, fazla, ve bu İncil'in kompozisyonunu içerir, özellikle Eski Ahit'te kabul edilen kitaplar.

Genel olarak, Katolikler ve diğer Hristiyanlar, Yeni Ahit'e dahil edilecek kitaplar konusunda hemfikir olma eğilimindedir., ama yedi kitabın gerçekliğini tartışıyorlar. Eski Ahit Katoliklerin dahil olduğu.

Bu kitaplar, aradı deuterokanonik (veya "ikinci kanon") kitaplar çünkü statüleri bir süreliğine tartışıldı. Fakat, Roma Konsili ile başlayan 382 AD, Papa Aziz Damasus I yetkisi altında toplanan, Katolik Kilisesi bu kitapların geçerliliğini ve değerliliğini kabul etmiştir., diğer Hristiyan toplulukları varken ve yokken.

Kitaplar:

• Tobit
• Judith
• Bilgelik
• Sirach (veya Ecclesiasticus)
• Baruh
• Birinci Ve İkinci Makabiler
• bölümleri Daniel Ve Ester

Deuterokanonik kitaplar, ünlü İskenderiye Kanonunda yer almaktadır., yunanca versiyonu Eski Ahit arasında üretilen 250 Ve 100 M.Ö. Bu kanon, Mısır Firavunu Ptolemy II Philadelphus'un isteği üzerine yetmiş Yahudi yazıcı tarafından oluşturuldu., Yahudiliğin Kutsal Kitaplarının standartlaştırılmış bir koleksiyonunun İskenderiye Kütüphanesi'ne dahil edilmek üzere Yunancaya çevrilmesini isteyenler. Bu yetmiş katip tarafından hazırlanan kanon, onların onuruna, Septuagint olarak bilinmeye başlandı. yetmiş yaşında, "yetmiş" için Latince kelime.

Septuagint, eski Filistin'de kullanıldı ve hatta Rabbimiz ve takipçileri tarafından tercih edildi.. Aslında, Yeni Ahit'te görünen Eski Ahit alıntılarının ezici çoğunluğu Septuagint'tendir..

Eleştirmenler işaret etti, Yine de, deuterokanonik kitapların Yeni Ahit'te alıntılanmadığını, ama yine de Katolik olmayanların kabul ettiği kitapların birçoğu da değil., örneğin Hakimler, Chronicles'ın İlk Kitabı, Nehemya, din adamları, Süleyman'ın Şarkısı, Ağıtlar, Obadya, ve diğerleri. Üstelik, Yeni Ahit, deuterokanonik kitaplardan doğrudan alıntı yapmasa bile, çeşitli pasajlarda onlara atıfta bulunur (özellikle Paul'ünkini karşılaştırın İbranilere Mektup 11:35 ile Maccabees'in İkinci Kitabı 7:29; Ayrıca Matta 27:43 ile Bilgelik 2:17-18; Matta 6:14-15 ile Sirach 28:2; Matta 7:12 ile Tobit 4:15; ve Havarilerin İşleri 10:26 ile Bilgelik 7:1).

İlk Protestan liderler Septuagint'i reddettiler., Katolik Eski Ahit, Filistin'de üretilen bir kanon lehine, deuterocanonical kitapları atlayan. Bu kanon, MS 1. yüzyılın sonlarına doğru Jamnia köyünde bir grup haham tarafından kuruldu., Septuagint'ten iki ila üç yüz yıl sonra.

Görünüşe göre Protestanlığın kurucuları, Katolik doktrinini destekleyen deuterokanoniklerdeki pasajlar nedeniyle Septuagint'i reddetmeyi avantajlı bulmuşlardır.. özellikle, itiraz ettiler Maccabees'in İkinci Kitabı 12:45-46, bu da eski Yahudilerin ölüler için dua ettiğini gösteriyor.

dikkat çekici, Martin Luther, bir avuç Yeni Ahit kitabını da doktrin temelinde kınayarak daha ileri bir adım attı.. Nefret etti James Mektubu, Örneğin, "insanın yalnızca inançla değil, yaptıklarıyla aklandığını" öğrettiği için (2:24). Ek olarak James, “samandan bir mektup” olarak adlandırdığı,Luther de reddetti Petrus'un İkinci Mektubu, the Saniye Ve Yuhanna'nın Üçüncü Mektupları, Aziz Paul İbranilere Mektup, ve Devrim kitabı.

Katolik Kilisesi, Mukaddes Kitabın yetkisini kabul eder, olarak görmese de ayak tabanı yetki, Luther'in yaptığı gibi.

Kilisenin tarihsel olarak Mukaddes Kitaba saygısı yadsınamaz..

Canon'un kurulmasının ardından, Papa Damasus, Aziz Jerome'u görevlendirdi (D. 420), zamanının ve belki de tüm zamanların en büyük İncil alimi, evrensel olarak okunabilmesi için İncil'i Latince'ye çevirmek.¹

İncil, Orta Çağ boyunca Katolik rahipler tarafından korunmuştur., kim her seferinde bir harf elle çoğalttı. İncil'in bölümleri ilk olarak Aziz Bede the Muhterem tarafından İngilizce'ye çevrildi., Katolik bir rahip, sekizinci yüzyılda.

İncil'in kitapları bölümlere ayrıldı 1207 Stephen Langton tarafından, Canterbury Katolik Başpiskoposu. İlk basılı İncil yaklaşık olarak üretildi. 1452 Johann Gutenberg tarafından, hareketli tip Katolik mucit. Gutenberg'in İncil'i, orijinal Authorized veya King James Versiyonunda olduğu gibi deuterokanonik kitapları içeriyordu. 1611.

İncil, Luther'in zamanından çok önce Katolik Kilisesi tarafından Almanca'ya ve diğer birçok dile tercüme edildi.. Aslında, Kevin Orlin Johnson kitabında kaydetti, Katolikler Neden Bunu Yapar??

"Her türden en eski Alman belgesi, İncil'in 1900'lerde yapılmış bir çevirisidir. 381 Ulfilas adlı bir keşiş tarafından; Gotik diline tercüme etti., o zamanlar almanca buydu. Sık sık Martin Luther'in İncil'i Kilise'nin elinden kurtaran ve onu Kutsal Yazılara hasret kalmış bir halka veren ilk kişi olduğunu duyarsınız., ama bu kesinlikle saçmalık. Ulfilas'tan beri, bin yıldan fazla bir süredir el yazması Almanca İnciller vardı., ve en az yirmi bir basılı Almanca baskısı (Kardinal Gibbon'ın hesabına göre) Luther'den önce. (Katolikler Neden Bunu Yapar??, Ballantine Kitapları, 1995, P. 24, N.)

Tüm Hristiyanlar gibi, Katolikler, Kutsal Yazıları yorumlarken rehberlik etmesi için Kutsal Ruh'a güvenirler.; eşsiz anlayışla, Yine de, Ruh'un Kilise aracılığıyla işlediğini (Görmek John 14:26 Ve 16:13). Ruh, Kilise'nin Magisterium'una rehberlik eder. yanılmaz Kutsal Yazıları yorumlamak, tıpkı kutsal yazarlara onu hatasız bir şekilde oluşturmalarında rehberlik ettiği gibi.

Katolik olmayan birçok kişi, Kilise'nin otoritesi fikrini Tanrı'nın otoritesiyle çelişkili olarak görme eğilimindedir., ama Mesih Kilise'ye güvence verdi, "Seni duyan beni duyar., ve seni reddeden beni reddediyor, ve beni reddeden, beni göndereni reddetmiş olur” (Luka 10:16). Bu yüzden, Tanrı'nın yetkisi, O'nun Kilisesi'nin yetkisinden ayrılamaz.. Mesih, Kilise'nin otoritesinin kaynağıdır ve bu otorite O'ndan geldiği için, tüm takipçileri tarafından tanınmalı ve itaat edilmelidir..

Birçoğu Mukaddes Kitabın otoritesini takip ettiğini iddia etse de, işin doğrusu şu, birçokları için Mukaddes Kitabın söyledikleri, bireyin özel yorumuna bağlıdır..

Aziz Peter uyardı, Yine de, "Kutsal metinlerdeki hiçbir kehanet kişinin kendi yorumuna bağlı değildir., çünkü hiçbir kehanet insanın dürtüsüyle gelmemiştir., Ancak Kutsal Ruh tarafından harekete geçirilen insanlar Tanrı'dan konuştu” (onunkini gör İkinci Mektup 1:20-21; vurgu eklendi). peter da dedi, Pavlus'un mektuplarına istinaden, “İçlerinde anlaşılması güç bazı şeyler var., cahil ve dengesizlerin kendi yıkımlarına dönüştüğü, diğer kutsal yazıları yaptıkları gibi. bu nedenle sen, sevgili, bunu önceden bilmek, dikkat edin, kanun tanımaz adamların yanılgısına kapılmayın ve kendi istikrarınızı kaybetmeyin” (Peter'da da İkinci Mektup 3:16-17).

Bu sebepten dolayı, Katolikler yaklaşık 2.000 yıllık yaşam için minnettar, tutarlı yorumlama ve anlama geleneği.