Kurtuluş

Nasıl Kurtulduk??

kısa cevap allahın izniyle, Ama daha fazlası var, Elbette, İsa dahil’ kurban etmek, inancımız, ve eylemlerimiz.

Kişinin yalnızca imanla mı kurtarılabileceği yoksa imana işlerin mi eşlik etmesi gerektiği konusunda devam eden bir tartışma var.. Bazı durumlarda, tartışma, göstermeden iman etmenin mümkün olup olmadığı etrafında döner. (Tanrı sevgisini ve diğerlerini yansıtan eylemlerde).

Kilise öğretir:

“Bizim gerekçemiz Tanrı'nın lütfundan gelir. lütuf iyiliktir, Tanrı'nın çocukları olma çağrısına yanıt vermemiz için Tanrı'nın bize verdiği karşılıksız ve hak edilmemiş yardım, evlat edinen oğullar, ilahi doğanın ve sonsuz yaşamın ortakları”

–Katolik Kilisesi İlmihalinden 1996; referanslarla John 1:12-18; 17:3; Paul'ün Romalılara Mektup 8:14-17; ve Peter'ın İkinci Mektup, 1:3-4.

Hıristiyanlar, kurtuluş için Tanrı'nın lütfunun gerekliliğine inanırlar., ama bunun ne anlama geldiği konusunda farklı fikirler var..

Katolikler, Tanrı'nın lütfunun etkili olduğuna inanıyor. Sadece günahkarlığımızı örtmez, ama bizi gerçekten dönüştürür ve kutsal kılar.

Ek olarak, Katolikler, Tanrı'nın lütfunun armağanını kabul ederek, onunla işbirliği yapmaya çağrıldık. Bu yüzden, kurtuluşumuzda aktif bir rol oynayabiliriz - ancak bu rol tamamen Tanrı'nın lütfuna bağlıdır; kendimizi kurtaramayız.

Katolikler ayrıca kurtuluşun tek seferlik bir olay olmadığına inanırlar., değil, genellikle kişinin yaşamı boyunca ortaya çıkan bir süreçtir..

Doğuştan gelen günah

Neden kurtarılmamız gerektiğini anlamak için, düşmüş doğamızın kökenini anlamamız gerekiyor, yani, doğuştan gelen günah.

Orijinal günah, Adem ve Havva'nın günahını ve yasak meyveyi yemelerini ifade eder.. Kişi bunu bir gurur günahı olarak görebilir–Yaradan'a hizmet etme değil, O'nun gibi olma arzusu, O'na eşit olmak (Yaratılış Kitabına bakın, 3:5).

 

Adem ve Havva'nın günahının suçu ve etkileri tüm insan ırkına aktarıldı. (Görmek Yaratılış 3:16-19). Aziz Paul'un yazdığı gibi, “Günah bir insan aracılığıyla dünyaya geldi ve günah aracılığıyla ölüm ve böylece ölüm tüm insanlara yayıldı çünkü tüm insanlar günah işledi.” (onun gör Romalılara Mektup 5:12, ve onun Korintlilere İlk Mektup, 15:21-23).

Bir zamanlar Tanrı'nın ayrıcalıklı yaratığı olan adam, kendini utanç içinde acı çekmeye mahkum buldu, İtaatsizlikle kopan Yaratanı ile dostluğu yeniden kurmaktan tamamen acizdir.. (Evet, Tanrı'nın uzun bir hafızası vardır.)

Kefaret (Çarmıha Gerilme ve Diriliş aracılığıyla)

Fakat, Tanrı, sonsuz merhametiyle, kendi Oğlunu, kayıp çocuklarını kurtarmak için bir adam biçiminde göndermeye söz verdi.–günahları için ölmek (Genesis'e bakın 3:15). Aziz John'un yazdığı gibi, “Çünkü Tanrı dünyayı o kadar çok sevdi ki, biricik Oğlunu verdi ki, ona iman eden hiç kimse mahvolmasın, sonsuz yaşama kavuşsun.. Çünkü Tanrı, Oğul'u dünyaya gönderdi., dünyayı mahkum etmemek, ama dünya onun aracılığıyla kurtulabilir.” (Bkz. Yuhanna İncili 3:16-17, ve John'un İlk harf 4:9-10.)

Sırayla, Tanrının oğlu, hem tamamen Tanrı hem de tamamen insan olan, Kendini özgürce Tanrı'ya kurban olarak sunacaktı, Pavlus'un kitabında bahsettiği gibi, insanın meydan okumasını kusursuz bir itaat eylemiyle düzeltmek Romalılara Mektuplar 5:15, Koloseliler (1:19-20), Ve İbraniler 2:9.

Etkili olabilmesi için Enkarnasyonun gerçek olması gerekiyordu; Bu yüzden, Oğul'un gerçekten insan doğasını üstlenmesi gerekiyordu, Emmanuel olmak, "Tanrı bizimle" (Görmek Matta 1:23, John 1:14, ve John'un İlk harf, 4:2-3). O sadece bir erkek sureti haline gelseydi, bazılarının sürdürdüğü gibi, Bizim adımıza Fedakarlığı gerçek olurdu, yani, hiçbir şey kaybetmezdi, ama erkek olarak, hayatını kaybetti.

çarmıha germe

Bu yüzden, isa’ çarmıha gerilme ve ölüm tüm paradoksların paradoksunu oluşturur. Onun ölümü, Yaşamın Yaratıcısının ölümüydü., tanrının ölümü.¹ (çarmıha germe hakkında daha fazla bilgi için, lütfen onu ziyaret et sayfa.)

Çünkü çarmıha germe en iğrenç suçlular için ayrılmıştı., Bu şekilde ölmüş birine tapınma düşüncesi, çağdaşlarının çoğuna gülünç gelebilirdi.. “Çarmıha gerilmiş Mesih'i vaaz ediyoruz,” Korintliler'e yazdığı ilk mektupta Aziz Paul ilan etti (1:23), “Yahudiler için bir engel ve Yahudi olmayanlar için aptallık.”

 

Fakat, Hıristiyanlar için Haç bir zafer işaretidir - doğruluğun günaha ve yaşamın ölüme karşı zaferi (Görmek Luka İncili, 9:23; Aziz Paul Korintlilere İlk Mektup, 1:18; ve onun Galatyalılara Mektuplar, 6:14; Koloseliler, 1:24; Ve İbraniler, 13:13).²

Not, fazla, Çarmıha Gerilmenin Eski Ahit'in sayfalarında kehanet edildiğini ve haber verildiğini, İşaya peygamberin yazdığı yer, "Muhakkak ki O, dertlerimizi üstlendi, dertlerimizi taşıdı.; yine de onu yaralı kabul ettik, Tanrı tarafından vurulmuş, ve tutulmuş. Ama günahlarımız yüzünden yaralandı, bizim kötülüklerimiz için yaralandı; bizi bütünleştiren azap onun üzerindeydi, ve onun çizgileriyle iyileştik” (Görmek Yeşaya, 53:4-5 Ve 52:14 Ve Mezmurlar, 22:14-18). Aslında, İsa alıntılar 22^nd Çarmıhtan Mezmur, açılış dizesini okumak, "Tanrım, Tanrım, neden beni terk ettin?" içinde Matta 27:46. Mezmurlar 18^inci ayet, “Giysilerimi aralarında paylaştırıyorlar., ve kıyafetlerim için kura çektiler,” doğrudan Çarmıha Gerilme olaylarına karşılık gelir ve Yuhanna İncili 19:23-24. Çıkış 12:46 Ve Zekeriya 12:10 olarak da anılır (Görmek John 19:36-37).]

Sırtında adadığı odunla görev bilinciyle ağır ağır yürüyen İshak'ın suretinde Mesih'in Kurban Edilmesinin önceden tasvir edildiğini görüyoruz. (Görmek Yaratılış 22:6; ayrıca bkz. İskenderiyeli Aziz Clement, Çocuk Eğitmeni 1:5:23:1). Mesih'in değerli ölümü, bir direğe monte edilmiş bronz yılanda da sembolize edilmiştir., Rab Musa'ya, yılanlar tarafından ısırılanlar ona bakıp yaşasınlar diye biçimlendirmesini emretti. (görmek Sayılar Kitabı, 21:8-9, Ve John 3:14-15).

diriliş

Ölüm üzerindeki mutlak hakimiyetini göstermek, Mesih İsa üçüncü gün mezardan döndü. Tıpkı O'nun ölümü O'nun insanlığının kanıtı olduğu gibi, Dirilişi O'nun ilahlığının kanıtıdır. (Görmek Matta, 12:38 Ve 27:62 Ve John 2:19, diğerleri arasında.).

Onun ölümü bizim kurtuluşumuzdur.; Onun yükselişi, güvencemiz biz de yeniden yükseleceğiz (Paul'e bakın Romalılara Mektup 8:11; onun Korintlilere İkinci Mektup, 5:15; Ve Petrus'un İlk Mektubu, 1:3-4). Aziz Paul'un yazdığı gibi Korintlilere İlk Mektup 15:14, "Mesih dirilmemişse, vaazımız da imanınız da boştur."

görgü tanığı ifadesi

Hristiyanlığın Dirilen Mesih'e ilk görgü tanıkları kadınlardı, en önemlisi Aziz Mary Magdalene (Matta'ya bakın 28:1, Örneğin). Kıyamete ilk tanıklık, İnancın temel gerçeği, kadınlara emanet edilmesi çok önemlidir. O zaman, kadınların tanıklığı çok az ağırlık taşıyordu (Luka 24:10-11), Kıyametin bir uydurma olması mantıklıdır, o zaman, İsa'nın önce bir erkeğe görüneceği şekilde inşa edilmiş olurdu., belki Aziz Petrus'a veya Havarilerden birine - birine, yani, tanıklığı en az yerine en çok ağırlığı taşıyan.

Tanrı'nın lütfu

Mesih'in kurtarıcı ölümünün yararları, yalnızca Tanrı'nın lütfuyla insana uygulanır. (Pavlus'un Romalılara mektubuna bakın, 3:24), ama bu kurtuluş nasıl elde edilir??

Düşen erkeklerin mantıklı–biz–O halde O'na yaklaşamazlar.. , Önce bizi iman armağanıyla güçlendirmeli, O zaman O'na hizmet etmemize izin veren (John'un ilk mektubuna bakın, 4:19).

Bu anlamda, kurtuluş, kendi başımıza hak etmemiz veya kazanmamız imkansız olacağından, Tanrı'nın insana armağanıdır.; Yuhanna İncili'ne bakın 6:44, veya Pavlus'un Korintliler'e yazdığı ilk mektup,12:3, veya Philemon'a yazdığı mektup, 2:13.

O'nun tarafından çağrıldıktan, mükemmel olmadığımızı bilmek veya hep O'na göre hareket etmek, tövbe ile cevap vermeliyiz, ya da hatalarımızın farkına varmak, ve Vaftizin arındırıcı eylemi. Aziz Peter'in dediği gibi, “Tövbe et, ve günahlarınızın bağışlanması için her biriniz İsa Mesih'in adıyla vaftiz olun ve Kutsal Ruh armağanını alacaksınız." (Elçilerin İşlerine Bakın, 2:38, ve Mark 16:16).

Bu yüzden, Vaftiz sadece sembolik bir eylem değildir, ama kutsallaştırıcı lütfu ileten bir ayin, bizi gerçekten doğru yapan (Peter'ın ilk mektubuna göre, 3:21). Mukaddes Kitap açıkça olmamız gerektiğini öğretir “yeniden doğmak” cennete girmek için su Vaftizi yoluyla; Yuhanna İncili'ne bakın 3:5, Pavlus'un Titus'a mektubu, 3:5; ve Elçilerin İşleri, 8:37.

Vaftizde temizlenmiş olmak, kişinin kutsal bir durumda sebat etmesi gerekir, çünkü “sona kadar dayanan kurtulacaktır” (Matta'ya bakın, 10:22). Bu yüzden, inanç tamamen canlı olmalı ve sevgi eserleri aracılığıyla ifade edilmelidir., çünkü “inancın kendisi, hiç işi yoksa, öldü." (Aziz James Mektubu'na bakın, 2:17, ve Pavlus'un Galatyalılara mektubu, 5:6.) Rab, Son Yargı'da kişinin fakirlere davranışına bağlı olarak kurtuluşun verileceğini veya reddedileceğini açıklar., kardeşlerinin en küçüğü (Matta'ya bakın, 25:34 Ve 7:21-24 Ve 19:16-21; John 14:15; ve John'un ilk mektubu, 3:21 Ve 5:1-3). Aziz James yazıyor, “Görüyorsunuz ki, bir adam işleriyle aklanır ve Olumsuz sadece inançla” (James, 2:24; tarafımızdan eklenen vurgu).

Eylemler sözlerden daha yüksek sesle konuşur, Ancak…

Kutsal Yazılar ayrıca, dünyada yaptığımız iyiliğin Cennette ödüllendirileceğini öğretir.. İsa, Kendi uğrunda zulme uğrayanlara “Sevinin ve coşun, çünkü cennette ödülünüz büyüktür” Matta 5:12, ve Matta'da "İnsanlara görünebilmek için onların önünde dindarlığınızı yerine getirmeye dikkat edin, çünkü o zaman göklerdeki Babanızdan hiçbir ödül alamazsınız." 6:1; Matta'ya bakın, 5:46 Ve 6:19-20; Aziz Pavlus'un Korintliler'e yazdığı mektuplar (5:10) ve İbraniler (6:10); Peter'ın ilk mektubu (4:8) ve Vahiy Kitabı, 14:13.

Tekrar, Aldığımız değerin kendi içlerinde ve kendilerinde eylemlerden gelmediğini hatırlamak önemlidir., ama Mesih'in Calvary'deki ölümü kurtarma eyleminden. İsa'nın dediği gibi, “Ben asmayım, sen dallarsın. bende yaşayan, ve ben onun içinde, çok meyve veren odur, çünkü benim dışımda hiçbir şey yapamazsın.” John's Gospel'e bakın, 15:5, ve Pavlus'un Filipinler'e mektubu, 4:13.

Bu (çok) Kutsal Yazıların Katolik yorumu ve genel kurtuluş anlayışı, erken dönem Hıristiyan tarihi yazıları tarafından doğrulanır.. Örneğin, Aziz Justin the Martyr hakkında açıkladı 150 AD, örneğin, "Her insan, yaptıklarının hak ettiği ebedî cezayı veya mükâfatı alacaktır" (İlk Özür 12). Origen hakkında yazdı 230, “Kim günahları içinde ölürse, Mesih'e inandığını iddia etse bile, O'na gerçekten inanmıyor; ve işler olmadan var olana inanç denilse bile, böyle bir inanç kendi içinde ölüdür, James adını taşıyan Mektupta okuduğumuz gibi (2:17)” (John ile ilgili yorumlar 19:6).

Yalnız İnanç tarafından? pek değil.

Bazıları, Aziz Pavlus'un Efesliler'e yazdığı mektubu aktararak kurtuluş için tek başına imanın yeterli olduğunu göstermeye çalışır., 2:8-9: “Çünkü lütufla, iman aracılığıyla kurtuldunuz.; ve bu senin kendi yaptığın değil, Tanrı'nın armağanıdır - işlerden dolayı değil, Kimse övünmesin diye.” Fakat, bu cümle bağlam içinde okunmalı.

Pavlus işlerin kendisinden çok işlerin ardındaki ruhu mahkûm ediyor, Yahudi Hıristiyanları, sadece yasaya uymaları sayesinde kurtulacaklarını düşündükleri için azarlamak. Bu tür yasal düşünce, Tanrı ile katı bir hizmetkar-efendi ilişkisi kurar., Sanki Kıyamet Günü O'na yaklaşılır ve yapılan hizmetlerin karşılığı talep edilir., kurtuluşu bir tür manevi ticari işleme indirgemek! Bu tür bir düşünceyle mücadele etmek için Pavlus şunları yazdı:, “Çünkü ne sünnet bir şey ifade eder, ne de sünnetsizlik, ama Allah'ın emirlerini yerine getirmek,” eylemleri açıkça ifade eden. Pavlus'un Korintoslulara yazdığı ilk mektubuna bakın, 7:19, ve Romalılara yazdığı mektuplar, 13:8-10, ve Galatlar, 5:6 Ve 6:15.

Paul'e göre, kişinin inancı, hayır işleriyle yaşanmak içindir, “sevgi aracılığıyla işleyen inanç” (başına Galatlar, 5:6). Pavlus'un iyi işlerin kurtuluş için gerekli olduğuna inandığı, Efesliler'den hemen sonra gelen ayette açıkça görülmektedir. 2:9, hangi eyaletler, “Biz onun eseriyiz, iyi işler için Mesih İsa'da yaratıldı, Allah'ın önceden hazırladığı, onların içinde yürümeliyiz.”

Üstelik, Romalılara yazdığı mektupta, o yazdı, “Çünkü o, herkese işlerine göre karşılık verecektir.: iyi işlerde sabırla şan, şeref ve ölümsüzlüğü arayanlara, sonsuz yaşam verecek; ama hizipçi ve gerçeğe uymayanlar için, ama kötülüğe itaat et, hiddet ve hiddet olacak. … Tanrı'nın önünde doğru kişiler yasayı dinleyenler değildir., ama aklanacak olan yasayı uygulayanlar” (ayetlere bakın 2:6-9, 13).

Pavlus, Mesih'in takipçilerini yalnızca hizmetkar statüsünün üzerine çıkmaya ve Tanrı'nın evlatlık çocukları olmaya çağırır. (Romalılara bakın, 8:14); Zorunluluktan veya korkudan değil O'na itaat etmek, ama aşktan.³ Hristiyanların yaptığı işler, Daha sonra, bir ücret karşılığında çalışan işçilerinkiler değil, ama Babalarının işine sevgiyle bakan çocuklar. İyilik yapmayı ihmal etmek, Öyleyse, Allah'ı sevmekten vazgeçmektir.

Bu şekilde düşün: Tanrı hayırseverdir, Tanrı'yı ​​sevmek ve O'nun yapacağı gibi davranmak, başkalarına karşı hayırsever olmayı içerir.. Bu yüzden, iki “En büyük” emirler–Tanrı'yı ​​​​sev ve komşunu sev–karşılıklı olarak birbirini desteklemek.

Yalnız İnanç’ İncil'de?

İronik olarak, Yine de, yukarıda alıntıladığımız gibi, cümlenin olduğu tek yer “yalnız inanç” Kutsal Yazılarda görünür, Yakup Mektubundadır, hangi eyaletler, “Görüyorsunuz ki, bir adam yaptıklarıyla aklanır ve Olumsuz sadece inançla” (2:24, vurgu eklendi), Hangi, Elbette, bazılarının seni inandıracağının tam tersi.

Bazılarının Saint James'i kaldırmaya çalışmasına şaşmamalı’ Kurtuluşla ilgili varsayımlarını desteklemek için İncil'den bir mektup.

İnanç ve İşler

Pavlus imanın önemli olduğundan bahsettiğinde, doğru davranmanın yeterli olmadığını vurgulamak için yaptı. Doğru nedenlerle yapılmalı. James hayır işlerinde sebat etme gereğini vurguluyor. Öğretileri birbirini dışlamaz; onlar tamamlayıcıdır.

İşler imanın tamamlayıcısı olduğundan, imanı amelden ayırmak mümkün değildir. (James'e bakın, 2:22). Aslında, St başına. James, (2:17), amelsiz iman faydasızdır. tartışırdık, anlamsız ve boş.

Toplamda, O'nun ölümü aracılığıyla, İsa Tanrı'yı ​​memnun etti; Kefaret için insanın tam bedelini ödedi. Rab, şimdiye kadar yaşamış ve yaşayacak olan her insanı kurtarmak için gerekenden çok daha fazlasını kazandı.; ve daha fazlasına gerek yok. Ve yine de aynı zamanda Tanrı insanı kurtuluş işine katılmaya davet ediyor. (Pavlus'un Koloselilere mektubuna bakın, 1:24, ve John'un ilk mektubu, 3:16), tıpkı bir insan babanın çocuğundan işinde kendisine yardım etmesini isteyebileceği gibi, işi daha iyi ve daha verimli bir şekilde kendi başına yapabilmesine rağmen.

Tanrı işine katılmamızı istiyor, zorunluluktan değil, sevgiden ve hayvanlardan daha fazlası olmamız için bize haysiyet verme arzusundan. Kurtuluş için iyi işlerin gerekli olduğunu söylemek, Mesih'in fedakarlığını küçümsemek değildir., ama onu kullanmak. Bu şekilde, çağrıldığımız şey kendi liyakatimiz değil, gerçekleştirmek, ve iyi işler tamamlayın, ama bu, bu çabalar sayesinde olduğunun farkına varılmasıyla olur. Ve Mesih'in çarmıhta bizim için kazandığını.