| 1:1 | יעקב, קנעכט פון גאָט און פון אונדזער האר יאָשקע משיח, צו די צוועלף שבטים פֿון דער צעשפּרייטונג, גרוס. |
| 1:2 | מיינע ברודערס, װע ן אי ר בי ן ארײנגעפאל ן אי ן פארשידענ ע פראצעס, האלט אלעס פאר א פרייד, |
| 1:3 | ווייל איר ווייסט אז דער באווייז פון דיין אמונה מאכט געדולד, |
| 1:4 | און געדולד ברענגט אַ ווערק צו שליימעס, כּדי איר זאָלט זײַן גאַנץ און גאַנץ, פעלנדיק אין גאָרנישט. |
| 1:5 | אבער אויב ווער עס יז צווישן איר דאַרף חכמה, זאָל ער בעטן גאָט, וואס גיט שפע פאר אלע אן קיין חרפה, און עס וועט אים געגעבן ווערן. |
| 1:6 | אבער ער זאָל פרעגן מיט אמונה, צווייענדיק גאָרנישט. ווארים דער וואס סאָפעק איז ווי אַ כוואַליע אויף די אָקעאַן, וואָס ווערט אַרומגערינגלט מיטן ווינט און געטראָגן; |
| 1:7 | דעמאלט זאל א מאן נישט באטראכטן אז ער זאל עפעס באקומען פון גאט. |
| 1:8 | װאָרום אַ מענטש, װאָס איז מיט צװײ מחשבות, איז אומװערדיק אין אַלע זײַנע װעגן. |
| 1:9 | Now a humble brother should glory in his exaltation, |
| 1:10 | and a rich one, in his humiliation, for he will pass away like the flower of the grass. |
| 1:11 | For the sun has risen with a scorching heat, and has dried the grass, and its flower has fallen off, and the appearance of its beauty has perished. So also will the rich one wither away, according to his paths. |
