жнівень 13, 2013, Евангелле

Мацей 18: 1-5, 10, 12-14

31:1 І так, Майсей выйшаў, і прамовіў усе словы гэтыя ўсяму Ізраілю.

31:2 І сказаў ім: «Сёння, Мне сто дваццаць гадоў. Я ўжо не магу выйсці і вярнуцца, асабліва таму, што Гасподзь таксама сказаў мне, «Ты не пяройдзеш гэты Ярдан».

31:3 Таму, Гасподзь, Бог твой, пойдзе перад табою. Ён сам знішчыць усе гэтыя народы перад вачыма тваімі, і ты будзеш валодаць імі. І гэты чалавек Ісус Навін пойдзе перад вамі, так, як сказаў Гасподзь.

31:4 І Гасподзь зробіць зь імі так, як зрабіў зь Сігонам і Огам, цары Амарэйскія, і на сваю зямлю, і ён сатрэ іх.

31:5 Таму, калі і іх Гасподзь аддасьць вам, вы паступіце з імі гэтак жа, так, як я загадаў вам.

18:10 See to it that you do not despise even one of these little ones. Бо Я кажу вам, that their Angels in heaven continually look upon the face of my Father, хто на нябёсах.

18:12 How does it seem to you? If someone has one hundred sheep, and if one of them has gone astray, should he not leave behind the ninety-nine in the mountains, and go out to seek what has gone astray?

18:13 And if he should happen to find it: Амін кажу табе, that he has more joy over that one, than over the ninety-nine which did not go astray.

18:14 Нават так, it is not the will before your Father, хто на нябёсах, that one of these little ones should be lost.