| 19:1 |
І казаў Саўл Ёнатану, сыну свайму, і ўсім слугам сваім, каб яны забілі Давіда. Але Джонатан, сын Саўла, вельмі любіў Давіда. |
| 19:2 |
І Ёнатан адкрыў гэта Давіду, кажучы: «Саўл, мой бацька, імкнецца забіць вас. З-за гэтага, Я цябе прашу, беражыце сябе раніцай. А ты павінен хавацца і хавацца. |
| 19:3 |
Тады я, выходзіць, будзе стаяць побач з бацькам у полі, дзе вы будзеце. А я раскажу пра цябе бацьку. І ўсё, што я бачу, Я дакладу вам». |
| 19:4 |
Тады Ёнатан гаварыў добрыя словы пра Давіда Саўлу, бацьку свайму. І ён сказаў яму: «Не трэба грашыць, О кароль, супраць раба Твайго Давіда. Бо ён не зграшыў перад табою, і ўчынкі ягоныя для вас вельмі добрыя. |
| 19:5 |
І ён узяў сваё жыццё ў свае рукі, і пабіў Філістымляніна. І ўчыніў Гасподзь вялікае выратаванне для ўсяго Ізраіля. Вы гэта бачылі, а ты ўзрадаваўся. Навошта тады грашыць супраць нявіннай крыві, забіваючы Давіда, хто без віны?» |
| 19:6 |
І калі Саўл пачуў гэта, быў задаволены голасам Джанатана, — вылаяўся ён, «Жыве Гасподзь, ён не будзе забіты». |
| 19:7 |
І паклікаў Ёнатан Давіда, і адкрыў яму ўсе гэтыя словы. І прывёў Ёнатан Давіда да Саўла, і ён быў перад ім, гэтак жа, як ён быў учора і пазаўчора. |
Leave a Reply
Вы павінны быць ўвайшлі ў каб пакінуць каментар.