maart 2, 2013, Gospel

It Hillige Evangeelje Neffens Lukas 15: 1-3, 11-32

15:1 No kamen belestingers en sûnders tichter by him, sadat se nei him harkje mochten.
15:2 En de Fariseeërs en de skriftgelearden murken, siswize, "Dizze akseptearret sûnders en yt mei har."
15:3 En hy fertelde harren dizze gelikenis, siswize:
15:11 En hy sei: "In man hie twa soannen.
15:12 En de jongste fen hjarren sei tsjin de heit, 'Heit, jou my it part fan dyn erfskip dat nei my gean soe.’ En hy dielde it lângoed tusken harren.
15:13 En nei net folle dagen, de jongste soan, sammelje it allegear byinoar, op in lange reis nei in fiere regio. En dêr, hy fersloech syn stof, wenje yn lúkse.
15:14 En nei't er it allegear fortard hie, der barde in grutte hongersneed yn dat gebiet, en hy bigoun yn need to wêzen.
15:15 En hy gyng en heakke him oan ien fan 'e boargers fan dat gebiet. En hy stjoerde him nei syn pleats, om de swinen te iten.
15:16 En hy woe syn búk folje mei de skrapkes dy't it swijen iet. Mar nimmen soe it him jaan.
15:17 En werom nei syn sinnen, hy sei: ‘Hofolle hierders yn it hûs fan myn heit hawwe oerfloedich brea, wylst ik hjir omkomme yn hongersneed!
15:18 Ik sil oerein gean en nei myn heit gean, en ik scil tsjin him sizze: Heit, Ik haw sûndige tsjin 'e himel en foar jo.
15:19 Ik bin net weardich om jo soan neamd te wurden. Meitsje my ien fan dyn hierders.’
15:20 En opstean, hy gyng nei syn heit. Mar wylst er noch op in ôfstân wie, syn heit seach him, en hy waard beweecht mei meilijen, en rint nei him ta, hy foel him om 'e nekke en tute him.
15:21 En de soan sei tsjin him: 'Heit, Ik haw sûndige tsjin 'e himel en foar jo. No bin ik net weardich om dyn soan neamd te wurden.’
15:22 Mar de heit sei tsjin syn feinten: 'Gau! Bring de bêste mantel út, en klaai him dêrmei. En sette in ring oan syn hân en skuon oan syn fuotten.
15:23 En bring it fetkeal hjirre, en deadzje it. En lit ús ite en in feest hâlde.
15:24 Want dizze soan fan my wie dea, en is wer oplibbe; hy wie ferlern, en is fûn.’ En hja bigounen to feesten.
15:25 Mar syn âldste soan wie yn it fjild. En doe't er weromkaem en tichter by it hûs kaam, hy hearde muzyk en dûnsjen.
15:26 En hy rôp ien fen 'e feinten, en hy frege him wat dizze dingen betsjutte.
15:27 En hy sei tsjin him: ‘Dyn broer is werom, en dyn heit hat it mêste keal deade, want hy hat him feilich ûntfongen’.
15:28 Doe waard er fergriemd, en hy woe net yngean. Dêrom, syn heit, útgean, begûn mei him te pleitsjen.
15:29 En as antwurd, sei er tsjin syn heit: ‘Sjoch, Ik haw jo safolle jierren tsjinne. En ik haw jo gebod nea oertrêde. En dochs, do hast my noch noait in jonge geit jûn, dat ik mei myn freonen feestje mei.
15:30 Doch nei dizze soan fan jo werom, dy't syn guod fortard hat mei losse froulju, do hast it mêste keal foar him deasketten.’
15:31 Mar hy sei tsjin him: 'Soan, do bist altyd by my, en alles wat ik haw is fan dy.
15:32 Mar it wie nedich om te feesten en bliid te wêzen. Want dizze broer fan dy wie dea, en is wer oplibbe; hy wie ferlern, and is found.’

Comments

Lit in reaksje achter