Αμβλωση

Ενώ είναι αρχαία πρακτική, η άμβλωση είναι ένα από τα πιο διχαστικά πολιτικά ζητήματα της εποχής μας. Τι το κάνει έτσι? Πιστεύουμε ότι είναι το γεγονός ότι είναι ένα ηθικό ζήτημα… με ηθικές συνέπειες που σχεδόν όλοι καταλαβαίνουν ότι είναι λάθος.

Πράγματι, πιστεύουμε ότι εισχωρεί πιο βαθιά στη συνείδησή μας από τα άλλα ζητήματα, επειδή είναι η εκ προθέσεως δολοφονία ενός αθώου ανθρώπου στη μήτρα, που είναι εκ διαμέτρου αντίθετη με την παραδοσιακή ιουδαιοχριστιανική ηθική και τις ιστορικές μας αξίες.

Η Καθολική Εκκλησία καταδικάζει τη θανατική ποινή, αλλά η θανατική ποινή δεν περιλαμβάνει αθώα ανθρώπινη ζωή, ούτε συμβαίνει κάπου κοντά στο ποσοστό που συμβαίνουν οι αμβλώσεις.

Καταδικάζει τις αμβλώσεις, πολύ, γιατί είναι μια βάναυση πράξη που παίρνει το παραμικρό, πιο ευάλωτο της ανθρώπινης φυλής και καταστρέφει τον άνθρωπο με τον πιο οδυνηρό και βάναυσο τρόπο. Δεν χρειάζεται να περιγράψουμε αυτές τις βάρβαρες μεθόδους εδώ, για να μην κατηγορηθούμε ότι χρησιμοποιούμε το συναίσθημα αντί για τη λογική.

Εμείς ζητάμε, ωστόσο, αν είναι δυνατόν να φανταστεί κανείς ότι προσβάλλει τον Θεό με πιο προσωπικό τρόπο? Υποψιαζόμαστε ότι ο Θεός προσβάλλεται από άλλες μεγάλες τραγωδίες, σαν πόλεμος, αλλά κατανοεί και υποστηρίζει τα αθώα έθνη που υπερασπίζονται τον εαυτό τους; στην πραγματικότητα, η Βίβλος είναι γεμάτη παραδείγματα δίκαιων πολέμων.¹ Αμβλωση, ωστόσο, παίρνει ένα αβοήθητο πλάσμα του Θεού–ανεξάρτητα από τις συνθήκες της εγκυμοσύνης–και τον σκοτώνει εσκεμμένα χωρίς να τους επιτρέψει ποτέ να ζήσουν και να δράσουν μόνοι τους–πάρουν μόνοι τους μια απόφαση ή ενέργεια.

Τα ηθικά ζητήματα είναι μερικές φορές δύσκολο να ποσοτικοποιηθούν ή να μετρηθούν, δηλ., καλοσύνη ή κακία συμπεριφορά ή πόσες φορές συμβαίνει. Ξέρουμε, ωστόσο, ότι περίπου 50,000,000 οι αμβλώσεις έχουν γίνει νόμιμα στις Ηνωμένες Πολιτείες από το περιβόητο Roe v. Απόφαση Γουέιντ μέσα 1973.

Πενήντα εκατομμύρια χαμένες ζωές. Αυτός ο αριθμός έχει επίδραση σε κάθε άλλο πολιτικό ζήτημα που θέλει κανείς να εξετάσει, πολύ. Τώρα, ένας μισάνθρωπος, που βλέπει τους ανθρώπους ως βάρη ή πιθανά βάρη, μπορεί να χαρεί το γεγονός ότι υπάρχουν 50 εκατομμύρια λιγότεροι άνθρωποι. Ωστόσο, αν δεις κάθε ψυχή ως δώρο από τον Θεό, γεμάτο δυνατότητες για καλό, έπειτα 50 εκατομμύρια θάνατοι από αμβλώσεις είναι μια μνημειώδης τραγωδία.

Μια ζωή είναι μια ζωή είτε είναι μέσα είτε έξω από τη μήτρα. Έτσι, παρακαλώ σκεφτείτε αυτό, εάν ήταν νόμιμη η διακοπή ενός παιδιού μετά τον τοκετό–και 4,000 παιδιά σκοτώθηκαν κάθε μέρα όπως και με τις εκτρώσεις πριν από τη γέννηση–θα παρέμεναν τόσοι πολλοί τόσο παθητικοί και αμφίθυμοι? Το αμφιβάλλουμε.