Ενδέχεται 16, 2013, ΑΝΑΓΝΩΣΗ

The Act of the Apostles 22: 30; 23: 6-11

22:30 Την επόμενη μέρα όμως, θέλοντας να ανακαλύψει πιο επιμελώς ποιος ήταν ο λόγος που κατηγορήθηκε από τους Εβραίους, τον άφησε ελεύθερο, και διέταξε τους ιερείς να συνέλθουν, με όλο το συμβούλιο. Και, που παράγει τον Paul, τον τοποθέτησε ανάμεσά τους
23:6 Τώρα ο Παύλος, γνωρίζοντας ότι η μία ομάδα ήταν Σαδδουκαίοι και η άλλη Φαρισαίοι, αναφώνησε στο συμβούλιο: «Ευγενείς αδελφοί, Είμαι Φαρισαίος, ο γιος των Φαρισαίων! Είναι για την ελπίδα και την ανάσταση των νεκρών που με κρίνουν».
23:7 Και όταν το είπε αυτό, συνέβη μια διχόνοια μεταξύ των Φαρισαίων και των Σαδδουκαίων. Και το πλήθος διχάστηκε.
23:8 Γιατί οι Σαδδουκαίοι ισχυρίζονται ότι δεν υπάρχει ανάσταση, και ούτε άγγελοι, ούτε πνεύματα. Οι Φαρισαίοι όμως ομολογούν και τα δύο.
23:9 Τότε ακολούθησε μια μεγάλη κραυγή. Και μερικοί από τους Φαρισαίους, σηκώνοντας, πολεμούσαν, ρητό: «Δεν βρίσκουμε τίποτα κακό σε αυτόν τον άνθρωπο. Κι αν του μίλησε ένα πνεύμα, ή ένας άγγελος?”
23:10 Και αφού είχε γίνει μεγάλη διχόνοια, την κερκίδα, φοβούμενος ότι ο Παύλος θα μπορούσε να ξεσκιστεί από αυτούς, διέταξε τους στρατιώτες να κατέβουν και να τον πιάσουν από το μέσο τους, και να τον φέρουν στο φρούριο.
23:11 Επειτα, την επόμενη νύχτα, ο Κύριος στάθηκε κοντά του και είπε: «Να είσαι σταθερός. Διότι όπως μαρτύρησες για μένα στην Ιερουσαλήμ, έτσι είναι επίσης απαραίτητο να καταθέσετε στη Ρώμη».