23:6 |
Τώρα ο Παύλος, γνωρίζοντας ότι η μία ομάδα ήταν Σαδδουκαίοι και η άλλη Φαρισαίοι, αναφώνησε στο συμβούλιο: «Ευγενείς αδελφοί, Είμαι Φαρισαίος, ο γιος των Φαρισαίων! Είναι για την ελπίδα και την ανάσταση των νεκρών που με κρίνουν». |
23:7 |
Και όταν το είπε αυτό, συνέβη μια διχόνοια μεταξύ των Φαρισαίων και των Σαδδουκαίων. Και το πλήθος διχάστηκε. |
23:8 |
Γιατί οι Σαδδουκαίοι ισχυρίζονται ότι δεν υπάρχει ανάσταση, και ούτε άγγελοι, ούτε πνεύματα. Οι Φαρισαίοι όμως ομολογούν και τα δύο. |
23:9 |
Τότε ακολούθησε μια μεγάλη κραυγή. Και μερικοί από τους Φαρισαίους, σηκώνοντας, πολεμούσαν, ρητό: «Δεν βρίσκουμε τίποτα κακό σε αυτόν τον άνθρωπο. Κι αν του μίλησε ένα πνεύμα, ή ένας άγγελος?” |
23:10 |
Και αφού είχε γίνει μεγάλη διχόνοια, την κερκίδα, φοβούμενος ότι ο Παύλος θα μπορούσε να ξεσκιστεί από αυτούς, διέταξε τους στρατιώτες να κατέβουν και να τον πιάσουν από το μέσο τους, και να τον φέρουν στο φρούριο. |
23:11 |
Επειτα, την επόμενη νύχτα, ο Κύριος στάθηκε κοντά του και είπε: «Να είσαι σταθερός. Διότι όπως μαρτύρησες για μένα στην Ιερουσαλήμ, έτσι είναι επίσης απαραίτητο να καταθέσετε στη Ρώμη». |
Leave a Reply
You must be logged in to post a comment.