| 6:1 | انهن شين کان پوء, يسوع گليل سمنڊ پار ڪيو, جيڪو Tiberias جو سمنڊ آهي. |
| 6:2 | ۽ هڪ وڏو ميڙ سندس پٺيان پيو, ڇالاءِجو انھن نشانيون ڏٺيون ھيون تہ ھو بيمارن لاءِ ڪم ڪري رھيو ھو. |
| 6:3 | تنهن ڪري, يسوع هڪ جبل تي ويو, ۽ ھو اتي پنھنجي شاگردن سان گڏ ويھي رھيو. |
| 6:4 | هاڻي عيد فصح, يهودين جي عيد جو ڏينهن, ويجهو هو. |
| 6:5 | ۽ ائين, جڏھن عيسيٰ اکيون مٿي کنيون ۽ ڏٺائين تہ ھڪڙو وڏو ميڙ وٽس آيو آھي, هن فلپ کي چيو, ”ڪٿان ماني خريد ڪريون, ته جيئن اهي کائي سگهن?” |
| 6:6 | پر ھن اھو چيو ته ھن کي آزمائڻ لاءِ. ڇاڪاڻ ته هو پاڻ ڄاڻي ٿو ته هو ڇا ڪندو. |
| 6:7 | فلپ کيس جواب ڏنو, ”ٻه سؤ ديناري ماني ڪافي نه هوندي ته انهن مان هر هڪ کي ٿوري به ملي سگهي. |
| 6:8 | سندس هڪ شاگرد, اينڊريو, شمعون پطرس جو ڀاءُ, هن کي چيو: |
| 6:9 | ”هتي ڪو خاص ڇوڪرو آهي, جنهن وٽ پنج جَوَن جون مانيون ۽ ٻه مڇيون آهن. پر هي ڇا آهن انهن مان گھڻا?” |
| 6:10 | پوء عيسي چيو, ”ماڻهن کي کائڻ لاءِ ويهڻ ڏيو. هاڻي, ان جاءِ تي گھاس تمام گھڻي ھئي. ۽ ائين مرد, اٽڪل پنج هزارن جي تعداد ۾, کائڻ لاءِ ويٺو. |
| 6:11 | تنهن ڪري, عيسيٰ ماني ورتي, ۽ جڏھن شڪر ڪيائين, اھو انھن ۾ ورهايو جيڪي کائڻ لاءِ ويٺا ھئا; ساڳئي طرح پڻ, مڇيءَ کان, جيترو انهن چاهيو. |
| 6:12 | پوءِ, جڏهن اهي ڀريل هئا, هن پنهنجي شاگردن کي چيو, ”بچيل ٽڪرا گڏ ڪريو, متان اهي گم ٿي وڃن. |
| 6:13 | ۽ ائين گڏ ٿيا, ۽ ٻارهن ٽوڪريون جَوَن جي پنجن مانين جي ٽڪرن سان ڀريون پيون, جيڪي کائڻ وارن کان بچيل هئا. |
| 6:14 | تنهن ڪري, اهي ماڻهو, جڏھن انھن ڏٺو تہ عيسيٰ ھڪڙي نشاني پوري ڪئي آھي, هنن چيو, ”سچ, اهو ئي نبي آهي جنهن دنيا ۾ اچڻو آهي. |
| 6:15 | ۽ ائين, جڏهن هن محسوس ڪيو ته اهي اچڻ وارا آهن ۽ هن کي وٺي وڃڻ وارا آهن ۽ هن کي بادشاهه بڻائي رهيا آهن, يسوع واپس جبل ڏانهن ڀڄي ويو, پاڻ اڪيلو. |
