феврал 9, 2013, Инҷил

Инҷили муқаддас ба гуфтаи Марк 6: 30-34

6:30 Ва ҳаввориён, баргаштан ба назди Исо, ҳар он чи ки карда буданд ва таълим дода буданд, ба ӯ нақл карданд.

6:31 Ва ба онҳо гуфт, «Танҳо берун рав, ба чои холй, ва андаке истирохат». Зеро бисьёр буданд, ки омадаю рафтанд, ки онхо хатто барои хурокхурй вакт надоштанд.

6:32 Ва ба қаиқ баромадан, танхо ба як чои хилват рафтанд.

6:33 Ва диданд, ки онҳо дур мешаванд, ва бисёриҳо дар бораи он медонистанд. Ва якҷоя аз тамоми шаҳрҳо пиёда давида рафтанд, ва онҳо пеш аз онҳо расиданд.

6:34 Ва Исо, баромадан, шумораи зиёди одамонро дид. Ва ба онҳо раҳм кард, зеро онҳо мисли гӯсфандони бе чӯпон буданд, ва ба онҳо чизҳои зиёдеро таълим додан гирифт.