| 6:1 |
Post haec, Iesus iter per mare Galilaeae, quod est mare Tiberiadis. |
| 6:2 |
Et sequebatur eum turba multa, Videbant enim signa quae faciebat his qui infirmabantur. |
| 6:3 |
Ergo, Jesus autem perrexit in montem, Et discumbebat ibi cum discipulis suis. |
| 6:4 |
Pascha autem, dies festus Iudaeorum, prope erat. |
| 6:5 |
Itaque, cum sublevasset oculos Iesus et vidisset quia multitudo maxima venit ad eum, dixit ad Philippum, "Unde panem ememus", ut hi comedant?" |
| 6:6 |
Hoc autem dicebat tentans eum. Ipse enim sciebat quid esset facturus. |
| 6:7 |
Respondit ei Philippus, "Benenorum panis denarii non sufficerent quilibet eorum accipere vel modicam." |
| 6:8 |
Unus ex discipulis eius, Andrew, frater Simonis Petri, dixit ei: |
| 6:9 |
"Est puer quidam hic", qui habet quinque panes hordeaceos et duos pisces. Sed haec quid sunt inter tantos??" |
| 6:10 |
Dixit ergo Jesus, "Habete homines discumbere ad comedendum." Nunc, ibi erat gramen multum in eo loco. Itaque homines, numero quinque milia, sedit manducare. |
| 6:11 |
Ergo, Jesus panem, et cum gratias egisset, his qui sedebant ad manducandum, distribuit; similiter etiam, ex piscibus, quantum volebant. |
| 6:12 |
deinde, cum repleti sunt, dixit discipulis suis, "Colligite fragmenta quae supersunt", ne pereant.' |
| 6:13 |
Itaque convenerunt, Et impleverunt duodecim cophinos fragmentorum ex quinque panibus ordei, quae superfuerant ab his qui manducaverunt. |
| 6:14 |
Ergo, illi homines, cum vidissent quod Iesus signum fecit, Dixerunt, "Vero, hic est propheta qui in mundum venturus est. |
| 6:15 |
Itaque, ubi intellexit quod venturi essent et raperent eum et regem constituerent, Jesus fugiens in montem, per se solum. |
Aliquam Reply
Perfectus eris initium ut post a comment.