| 1:1 |
Since, certe, many have attempted to set in order a narrative of the things that have been completed among us, |
| 1:2 |
just as they have been handed on to those of us who from the beginning saw the same and were ministers of the word, |
| 1:3 |
so it seemed good to me also, having diligently followed everything from the beginning, to write to you, in an orderly manner, most excellent Theophilus, |
| 1:4 |
so that you might know the truthfulness of those words by which you have been instructed. |
| 1:5 |
Erat, in diebus Herodis, rex Iudaeae, quidam sacerdos nomine Zacharias, sectionis Abiae, et uxor illius de filiabus Aaron, et nomen eius Elisabeth. |
| 1:6 |
Erant autem ambo iusti apud Deum, proficiens in omnibus mandatis et iustificationibus Domini sine querella. |
| 1:7 |
Nullam nec libero, quia Elisabeth sterilis, et ambo iam aetate provecti. |
| 1:8 |
Tunc accidit ut, cum sacerdotio fungeretur coram Deo, secundum ordinem sectionis, |
| 1:9 |
secundum consuetudinem sacerdotii, sors cecidit ut thymiama offerret, intrantes in templum Domini. |
| 1:10 |
Et orabat universa multitudo populi foris, hora incensi. |
| 1:11 |
Apparuit autem ei angelus Domini, stans ad dextram altaris incensi. |
| 1:12 |
Et viso eo, Zacharias turbatus est, et cecidit super eum timor. |
| 1:13 |
Angelus autem dixit ei: "Noli timere, Zacharias, exaudita est oratio tua, et Elisabeth uxor tua pariet tibi filium. Et vocabis nomen ejus Joannem. |
| 1:14 |
Et erit gaudium et exultatio pro vobis, et multi in nativitate eius gaudebunt. |
| 1:15 |
erit enim magnus coram Domino, et vinum et siceram non bibet, et Spiritu Sancto replebitur, etiam ex utero matris suae. |
| 1:16 |
et multos filiorum Israel convertet ad Dominum Deum suum. |
| 1:17 |
Et ipse praecedet eum in spiritu et virtute Eliae, ut convertat corda patrum ad filios, et increduli ad prudentiam iustorum, ut pararet Domino plebem perfectam. |
| 1:18 |
Et dixit Zacharias ad Angelum: "Quomodo hoc sciam?? Nam senes ego sum, et uxor mea processit in diebus multis. |
| 1:19 |
Et in responsione, Angelus dixit ei: "Ego sum Gabriel", qui stat ante Deum, et missus sum loqui ad te, et haec tibi praedicare. |
| 1:20 |
Et ecce, tu tace et non loqui, usque ad diem quo haec fient, quia non credidisti verbis meis, quod adimplebitur in tempore suo. |
| 1:21 |
Populus autem exspectabat Zachariam. Et mirabantur quare in templo maneret. |
| 1:22 |
deinde, quando exivit, non poterat loqui eis. et cognoverunt quod in templo vidisset visionem. Et innuebat eis, sed mansit mutus. |
| 1:23 |
Et factum est ut, post dies officii, et abiit in domum suam. |
| 1:24 |
deinde, post dies illos, Elisabeth uxor eius concepit, et abscondit se per menses quinque, dicens: |
| 1:25 |
"Dominus enim hoc fecit mihi", tempore quo voluit opprobrium meum inter homines auferre. |
| 1:26 |
deinde, in sexto mense, Missus est angelus Gabriel a Deo, ad civitatem Galilaeae nomine Nazareth, |
| 1:27 |
ad virginem desponsatam viro, cui nomen erat Joseph, domus David; et nomen virginis Maria. |
| 1:28 |
Et ingressus, Angelus dixit ei: "Ave, plenus gratia. Dominus vobiscum. Benedicta tu in mulieribus. |
| 1:29 |
Quod cum audisset, turbata est his verbis, et considerabat qualis esset ista salutatio. |
| 1:30 |
Et dixit ei angelus: "Noli timere, Maria, invenisti enim gratiam apud Deum. |
| 1:31 |
Ecce, concipies in utero, et paries filium, et vocabis nomen eius: JESUS. |
| 1:32 |
Magnus erit, et Filius altissimi vocabitur, et dabit ei Dominus Deus sedem David patris eius. et regnabit in domo Iacob in aeternum. |
| 1:33 |
Cuius regni non erit finis. |
| 1:34 |
Dixit autem Maria ad Angelum, "Quomodo fiet istud?, quia non homo?" |
| 1:35 |
Et in responsione, Angelus dixit ei: "Spiritus Sanctus transibit super vos", et virtus Altissimi obumbrabit tibi. Et propter hoc etiam, qui nascetur ex vobis sanctus vocabitur Filius Dei. |
| 1:36 |
Et ecce, Elisabeth cognata tua et ipsa concepit filium, in senectute. Et hic mensis sextus est ei, quae vocatur sterilis. |
| 1:37 |
non enim erit impossibile apud Deum omne verbum. |
| 1:38 |
Dixit ergo Maria: "Ecce", ancilla domini. Fiat mihi secundum verbum tuum. Et discessit ab illa angelus. |
| 1:39 |
Et in diebus illis, Maria, exsurgens, cito in montana, ad civitatem Juda. |
| 1:40 |
Et intravit in domum Zachariæ, et salutavit Elisabeth. |
| 1:41 |
Et factum est ut, ut audivit Elisabeth salutationem Mariae, infans exsiluit in utero eius, et Elisabeth impleta est Spiritu Sancto. |
| 1:42 |
Et exclamavit voce magna et dixit: "Beatus es in mulieribus", et benedictus fructus ventris tui. |
| 1:43 |
Et quomodo haec ad me?, ut veniat mater Domini mei ad me? |
| 1:44 |
Ecce enim, sicut vox salutationis tuae ad aures meas facta est, exultavit in gaudio infans in utero meo. |
| 1:45 |
et tu benedictus qui credidisti, quæ enim a Domino dicta sunt, complebuntur. |
| 1:46 |
Dixit autem Maria: "Magnificat anima mea Dominum". |
| 1:47 |
et exsultavit spiritus meus in Deo salutari meo. |
| 1:48 |
Respexit enim ad humilitatem ancillae suae. Ecce enim, ex hoc tempore, beatam me dicent omnes generationes. |
| 1:49 |
Quia fecit mihi magna qui magnus, et sanctum nomen eius. |
| 1:50 |
Et misericordia eius a progenie in progenies timentibus eum. |
| 1:51 |
Virtutes opera fecit brachio suo. dispersit superbos mente cordis sui. |
| 1:52 |
Deposuit potentes de sede sua, et exaltavit humiles. |
| 1:53 |
esurientes implevit bonis, et divites dimisit inanes. |
| 1:54 |
Suscepit Israel puerum suum, memor misericordiae, |
| 1:55 |
sicut locutus est ad patres nostros: Abraham et semini eius in saecula ». |
| 1:56 |
Maria autem mansit apud eam quasi mensibus tribus. Et reversa est in domum suam. |
| 1:57 |
Elisabeth autem erat tempus pariendi, et peperit filium. |
| 1:58 |
Et audierunt vicini et cognati eius quia magnificavit Dominus misericordiam suam cum illa, et sic congratulabantur ei. |
| 1:59 |
Et factum est ut, octavo die, venerunt circumcidere puerum, et vocaverunt eum nomine patris sui, Zacharias. |
| 1:60 |
Et in responsione, dixit matri suae: "Non ita. Instead, hic vocabitur Johannes. |
| 1:61 |
At illi dixerunt ei, "Sed inter cognatos vestros nemo est, qui hoc nomine vocetur." |
| 1:62 |
Innuebant ergo patri eius, quid eum vocari vellet. |
| 1:63 |
Et rogans chirographum, scripsit, dicens: Ioannes est nomen eius. Et mirati sunt omnes. |
| 1:64 |
deinde, statim, os suum apertum est, et lingua eius, et locutus est, benedicens Deum. |
| 1:65 |
Et cecidit timor super omnes proximos suos. Et nota sunt omnia verba haec in universa montana Iudaeae. |
| 1:66 |
Et omnes, qui audierunt, in corde suo reposuerunt illud, dicens: "Quid putas hic puer erit??"Et quidem, manus Domini erat cum eo. |
| 1:67 |
And his father Zechariah was filled with the Holy Spirit. And he prophesied, dicens: |
| 1:68 |
“Blessed is the Lord God of Israel. For he has visited and has wrought the redemption of his people. |
| 1:69 |
And he has raised up a horn of salvation for us, in the house of David his servant, |
| 1:70 |
just as he spoke by the mouth of his holy Prophets, who are from ages past: |
| 1:71 |
salvation from our enemies, and from the hand of all those who hate us, |
| 1:72 |
to accomplish mercy with our fathers, and to call to mind his holy testament, |
| 1:73 |
the oath, which he swore to Abraham, our father, that he would grant to us, |
| 1:74 |
ut, having been freed from the hand of our enemies, we may serve him without fear, |
| 1:75 |
in holiness and in justice before him, throughout all our days. |
| 1:76 |
et tu, child, shall be called the prophet of the Most High. For you will go before the face of the Lord: to prepare his ways, |
| 1:77 |
to give knowledge of salvation to his people for the remission of their sins, |
| 1:78 |
through the heart of the mercy of our God, by which, descending from on high, he has visited us, |
| 1:79 |
to illuminate those who sit in darkness and in the shadow of death, and to direct our feet in the way of peace.” |
| 1:80 |
And the child grew, and he was strengthened in spirit. And he was in the wilderness, until the day of his manifestation to Israel. |
