Vigilia paschalis

Lectio prima

Genesis: 1: 1-2: 2

1:1	In principio, Deus creavit caelum et terram.
1:2	terra autem erat inanis et vacua, et tenebrae super faciem abyssi; et sic Spiritus Dei traductus est super aquas.
1:3	Et dixit Deus, "Fiat lux." Et facta est lux.
1:4	Et vidit Deus lucem, quod esset bonum; et sic lucem ac tenebras divisit.
1:5	et vocavit lucem, Dies,et tenebrae, 'Nox.' Et factum est vespere et mane, unus dies.
1:6	Dixit quoque Deus, Fiat firmamentum in medio aquarum, et dividat aquas ab aquis.
1:7	Et fecit Deus firmamentum, et divisit aquas quae erant sub firmamento, ab his qui sunt super firmamentum. Et sic factum est.
1:8	Et vocavit Deus firmamentum 'Caelum.' Et factum est vespere et mane, secundus dies.
1:9	Deus vero dixit: Congregentur aquae, quae sub caelo sunt, in locum unum; et appareat arida ». Et sic factum est.
1:10	Et vocavit Deus aridam terram, 'Terra,et vocavit aquarum congregationem, 'Maria.' Et vidit Deus quod esset bona.
1:11	Et dixit, "Exsurgat terra virentibus plantis", et qui proferens semen, et arboribus fructiferis, fructum iuxta genus suum, cuius semen in se ipso est, super omnem terram. Et sic factum est.
1:12	Et protulit terra herbam virentem, et qui proferens semen, secundum speciem, et ligna fructificantem, et quodlibet proprium habentis modum sationis, secundum speciem. Et vidit Deus quod esset bonum.
1:13	Factumque est vespere et mane, tertia die.
1:14	Dixit ergo Deus: "fiant luminaria in firmamento caeli". et dividant diem ac noctem, et fiant signa, utrumque tempus, et dierum et annorum.
1:15	luceant in firmamento caeli et illuminent terram. Et sic factum est.
1:16	Fecitque Deus duo magna luminaria: maius lumen, ut praeesset diei, et luminare minus, ut praeesset noctis, una cum astris.
1:17	et posuit eas in firmamento caeli, ut luceat super omnem terram,
1:18	et praeesset diei sicut et nox, et dividere lucem ac tenebras. Et vidit Deus quod esset bonum.
1:19	Factumque est vespere et mane, quartus dies.
1:20	Et tunc dixit Deus, "Aquæ producunt animalia cum anima viva.", et volatilia super terram, sub firmamento caeli. "
1:21	Creavitque Deus creaturas marinas magnas, omniaque anima vivens et habilitas aquai, secundum speciem, et omnia volatilia, secundum speciem. Et vidit Deus quod esset bonum.
1:22	Et benedixit eis, dicens: "Crescite et multiplicamini", et replete aquas maris. et multiplicentur volatilia super terram.
1:23	Factumque est vespere et mane, quintus dies.
1:24	Dixit quoque Deus, "Producat terra animam viventem in genere suo: pecus, et animalibus, et bestias terrae, secundum speciem. " Et sic factum est.
1:25	Et fecit Deus bestias terrae iuxta species suas, et iumenta, et omne animal super terram, secundum speciem. Et vidit Deus quod esset bonum.
1:26	Et dixit: "Faciamus hominem ad imaginem et similitudinem nostram.". Et imperet piscibus maris, et volatilia caeli, et bestias, et omnem terram, et omne animal quod movetur in terra.
1:27	Et creavit Deus hominem ad imaginem suam; ad imaginem Dei creavit illum; masculum et feminam, et creavit eos.
1:28	Et benedixit illis Deus, et dixit, "Crescite et multiplicamini", et replete terram, et subicite, et dominamini piscibus maris, et volatilia caeli, et super omne animal quod movetur in terra.
1:29	Et dixit Deus: "Ecce", dedi vobis omne semen germen in terra, et omnes arbores, quae habent in se facultatem ad seminandum genus suum;, esse cibum tibi,
1:30	et pro omnibus animalibus terrae, et in omnibus volatilibus aëris, et pro omni quod movetur in terra et in quo est anima vivens, ut habeant istos unde pascantur. Et sic factum est.
1:31	Viditque Deus cuncta, quae fecit. Et erant valde bona. Factumque est vespere et mane, dies sextus.

Genesis 2

2:1	Igitur perfecti sunt caeli et terra, cum omnibus suis ornamentis.
2:2	et die septimo, Deus implevit opus suum, quod fecerat. et die septimo requievit ab omni opere suo, quod fecerat.

Lectio secunda

Genesis: 22: 1-18

22:1	Post haec facta sunt, Deus Abraham, et dixit ei, "Abraham", Abraham. Et ille respondit:, "Hic sum."
22:2	dixit ei: "Tolle unigenitum filium tuum Isaac", quem amas, et vade in terram visionis. et offeres eum ibi in holocaustum super unum montium, quod monstrabo tibi.'
22:3	Itaque Abraham, Surgens noctis, iunxit asinus, assumptis duobus iuvenibus, et Isaac filius eius. Cumque excideret ligna in holocaustum,, iter ad locum, sicut praeceperat ei Deus.
22:4	deinde, tertio die, Elevatis oculis, locum procul vidit.
22:5	et dixit ad servos suos: "Mane hic cum asino". ego et puer ad illum locum ulterius properabo. Post adoravimus, revertar ad vos. "
22:6	Lignum quoque in holocaustum;, imposuitque eam filio suo Isaac. Et ipse in manibus suis ignem et gladium portavit. Et ut duo pergerent simul,
22:7	dixit Isaac patri suo, "Pater meus." Et ille respondit:, "Quid vis, filius?" "Ecce"," dixit, "Ignis et lignum". Ubi est victima holocausti?"
22:8	Dixit autem Abraham, Deus ipse dabit victimam holocausti, fili mi". Sic perrexerunt simul.
22:9	Et venerunt ad locum, quem monstraverat ei Deus. Ibi aram aedificavit, et conposuit ligna super eam. Et alligavit Isaac filium suum, posuitque eum in altari super lignorum struem.
22:10	Extenditque manum, et arripuit gladium, ad immolandum filium.
22:11	Et ecce, Angelus Domini de caelo clamavit, dicens, "Abraham", Abraham. Et ille respondit:, "Hic sum."
22:12	Et dixit ei, "Non extendas manum tuam super puerum", et non facias ei quidquam. Nunc cognovi quod timeas Deum, quoniam unigenito filio tuo propter me non pepercisti.
22:13	Abraham levavit oculos suos, et vidit post tergum arietem inter spinas, cornibus captus, quod accepit et obtulit holocaustum, pro filio.
22:14	et vocavit nomen loci illius: Item, usque in hodiernum diem, dicitur: Item de monte, Dominus videbit.'
22:15	Clamavit ergo angelus Domini ad Abraham secundo de caelo, dicens:
22:16	"Per meipsum", juravi, dicit Dominus. Quia fecisti hoc, et unigenito filio tuo non pepercisti propter me,
22:17	Benedícam te, et multiplicabo semen tuum sicut stellas caeli, et sicut arena, quae est in litore maris. Possidebit semen tuum portas inimicorum suorum.
22:18	Et in semine tuo, benedicentur omnes gentes terrae, quia obedisti voci meæ.

Tertia Lectio

Exodus: 14: 15- 15: 1

14:15	dixitque Dominus ad Mosen: "Quid clamas ad me?? Dicite filiis Israel ut pergatis.
14:16	Nunc, virgam tuam, et extende manum tuam super mare et divide illud, ut ambulent filii Israel in medio mari per siccum.
14:17	ego indurabo cor Aegyptiorum, ut persequatur vos. et glorificabor in Pharaone, et in omni exercitu eius, et in curribus, et equites.
14:18	scientque Aegyptii quia ego sum Dominus, cum glorificabor in Pharaone, et in curribus, tum in equitibus.'
14:19	Angelus autem dei, qui castra praecesserunt Israelis, elevans se sursum, et post eos. Et columna nubis, una cum eo, ab tergo antrorsum
14:20	stetitque inter castra Aegyptiorum et castra Israel. Et facta est nubes tenebrosa, tamen inluminavit noctem, ut neque eam noctem quisquam alius adpropinquaret.
14:21	Cumque extendisset Moyses manum super mare, Dominus eam intenso vento urente abstulit, flantem per noctem, et convertit in siccum. Et divisa est aqua.
14:22	Filii autem Israel ingressi sunt per medium sicci maris. Aqua enim erat quasi murus a dextris et a sinistris.
14:23	et Aegyptii, eos sequi, et in post eos, cum omnibus equis pharaonis, currus et equites, per medium maris.
14:24	Iamque vigilia matutina venerat, et ecce, Dominus, despiciens castra Aegyptiorum per columnam ignis et nubis, exercitus eorum.
14:25	et subvertit rotas curruum, et feruntur in altum. Ergo, dixerunt Aegyptii: "Fugiamus ab Israel". Dominus enim pugnat pro eis contra nos.
14:26	dixitque Dominus ad Mosen: "Extende manum tuam super mare, ut revertantur aquae ad Aegyptios, super currus et equites.
14:27	Cumque extendisset Moyses manum contra mare, rediit, prima lux, ad pristinum locum. Et fugientes Aegyptii occurrerunt aquis, et immersit eos Dominus in medio fluctuum;.
14:28	Et redditae sunt aquae, Operueruntque currus et equites totius exercitus pharaonis, OMS, in sequentibus, ingressus in mare. Et ne unus quidem ex eis superfuit.
14:29	Filii autem Israel perrexerunt per medium sicci maris, et aquae erant illis quasi murus a dextris et a sinistris.
14:30	liberavitque Dominus in die illa Israel de manu Aegyptiorum.
14:31	Et viderunt Aegyptios mortuos in litore maris et manum magnam quam exercuerat Dominus contra eos. Et timuit populus Dominum, et crediderunt Domino et Moysi servo eius.

Exodus 15

15:1	Tunc cecinit Moyses et filii Israel carmen hoc Domino, et dixerunt: "Cantate Domino", gloriose enim magnificatus est: equum et ascensorem projecit in mare.

Quarta Lectio

Isaias 54: 5-14

54:5	Nam qui te fecit, dominabitur tui. Dominus exercituum nomen eius. et Redemptor tuus, Sanctus Israel, vocabitur Deus omnis terrae.
54:6	Dominus enim vocavit te, quasi mulierem derelictam et mœrentem spiritu, et quasi uxor repudiata in iuventute sua, dixit Deus tuus.
54:7	Parumper, Ego te dereliqui, et magnis pietatis, Et congregabo vos.
54:8	In momento indignationis, abscondi faciem meam a te, parumper. Sed sempiterne misericordiae, Misertus sum tui, Dixit Redemptor tuus, Dominus.
54:9	Mihi, sicut in diebus Noe, cui iuravi quod ultra non inducerem super aquas Noe super terram. Sic juravi non tibi succensere, et non increpet te.
54:10	Montes enim commovebuntur, et colles conturbabuntur. misericordia autem mea non recedet a te, et testamentum pacis mee non commovebitur, dixit Dominus, qui miseretur tui.
54:11	o pauperculae, tempestatis convulsa, ab omni consolatione! Ecce, Ponam lapides tuos in ordine, et fundamenta tua ponam in sapphiris,
54:12	et iaspidis moenia tua faciam, et portae tuae de lapidibus sculptis, et omnes fines tuos de lapidibus desiderabilibus.
54:13	omnes filii tui docentur a Domino. et magna pax liberorum tuorum.
54:14	et in iustitia fundaberis. Procul recedite ab oppressione, non enim timebis. et recede a timore, quia non appropinquabit.

Quinta Lectio

Isaias 55: 1-11

55:1	Omnes qui sititis, ad aquas. Et tu qui pecuniam non habes: properare, emere et manducare. Accessus, vinum et lac emere, sine pecunia et sine pretio.
55:2	Cur appenditis argentum non in panibus?, et laborem tuum pro non satiat? Audite me nimis, et quod bonum est manducare, et tunc delectabitur anima tua omni mensura.
55:3	Inclinate aurem vestram et appropinquate mihi. Audi, et anima tua vivet. et feriam vobiscum pactum sempiternum, per misericordiam David.
55:4	Ecce, Testem ei dedi populo, ut dux et instructor gentium.
55:5	Ecce, ad gentem quam nesciebas vocabis. et gentes quae non noverunt te ad te irruent, propter Dominum Deum tuum, Sanctus Israel. quia te glorificavit.
55:6	quaerite Dominum, dum inveniri potest. Invoca eum, dum prope est.
55:7	Deserat impius viam suam, et vir iniquus cogitationes suas, et revertatur ad Dominum, et miserebitur eius, et Deo nostro, magnus enim est in remissione.
55:8	Non enim cogitationes meæ cogitationes vestræ, et viæ vestræ viæ meæ non sunt, dicit Dominus.
55:9	Quia exaltati sunt caeli sicut a terra, sic exaltatae sunt viae meae a viis tuis, et cogitationes meae super cogitationes vestras.
55:10	Eodemque modo sicut pluvia et nix de caelo descendunt, et non revertetur ibi, sed inebriat terram, et aquam, et facito ut floreat et faciat semen seminanti et panem esurienti,
55:11	sic et sermo meus erit, quod ex ore meo egredietur. Non revertetur ad me inanis, sed quodcumque voluero perficiet, et prosperabitur in operibus pro quibus misi illud.

Lectio sexta

Baruch 3: 9-15, 32- 4: 4

3:9	Audi, Israel, praecepta vitae! Attende, ut discas prudentiam!
3:10	Qualis est, Israel, vos estis in terra inimicorum vestrorum,
3:11	ut senuisti in terra aliena, ut cum mortuis coinquinatus es, ut sis inter illos qui descendunt in infernum?
3:12	fontem sapientiae dereliquisti.
3:13	Si enim in via Dei ambulasses, certe in aeterna pace vixisses.
3:14	Disce ubi est prudentia, ubi virtus est, ubi intellectus est, simul ut scias ubi vita longa et felicitas, ubi lux oculorum et pax.
3:15	Quis invenit locum suum? Et quis intravit in gazophylacium suum?
3:32	qui tamen universum novit, illi est notus, et in sua providentia confinxit eam, qui praeparavit terram in tempore sseculorum, implevitque illud iumentis et quadrupedibus,
3:33	emittit lucem, et vadit, et vocavit eum, et obedivit ei timore.
3:34	Sed stellae lucem dederunt de statione sua, et gavisi sunt.
3:35	vocati sunt, et sic dixerunt, "Hic sumus,et lucebant in hilaritate ei qui fecit ea.
3:36	Hic est Deus noster, et alius non potest ei comparare.
3:37	Viam omnium eruditionis excogitavit, et tradidit eam Jacobo filio suo, et Israel dilecto suo.
3:38	Post haec, visus in terra, et cum hominibus conversatus est.

Baruch 4

4:1	« Hic est liber mandatorum Dei et Legis », quod est in aeternum. omnes qui custodiunt eam perveniant ad vitam, qui autem dereliquerunt eam, ad mortem.
4:2	Convertere, o Iacob!, et amplecti, ambulate in via splendoris, lucem suam adversus.
4:3	ne tradas alteri gloriam tuam, neque valorem tuum ad populum alienum.
4:4	Beati fuimus, Israel, quia, quae placent Deo, manifesta sunt nobis.

Lectio septima

Ezechiel 36: 16-28

36:16	Et factum est verbum Domini ad me, dicens:
36:17	"Filius hominis", domus Israel habitaverunt in terra sua, et polluerunt eam viis suis et cogitationibus suis. Eorum viam, in facie mea, factus est quasi immunditia menstruatae.
36:18	Et effudi super eos indignationem meam, pro sanguine, quem fuderunt super terram, et cum idolis suis polluerunt eam.
36:19	Et dispersi eos in Gentes, et dispersi sunt in terris. iuxta vias eorum et adinventiones eorum iudicavi eos.
36:20	Et cum ambularent in gentibus, cui intraverant, polluerunt nomen sanctum meum, quamquam de eis dicebatur: 'Hic est populus Domini',et 'exierunt de terra sua.'
36:21	sed nomini sancto meo peperci, quam polluit domus Israhel in gentibus, cui ingressi sunt.
36:22	Propter hoc, dices domui Israel: haec dicit Dominus Deus: faciam, non propter vos, domus Israel, sed propter nomen sanctum meum, quod polluistis inter gentes, cui ingressus es.
36:23	Et sanctificabo nomen meum magnum, quod pollutum est in gentibus;, quam polluistis in medio eorum. Sciant gentes quia ego sum Dominus, dicit Dominus exercituum, cum sanctificatus fuero in vobis, ante oculos eorum.
36:24	Certe, auferam vos de gentibus, et congregabo vos de universis terris, et adducam te in terram tuam.
36:25	et effundam super te aquam mundam, et mundaberis ab omnibus inquinamentis vestris, et mundabo vos ab omnibus idolis vestris.
36:26	Et dabo vobis cor novum, et ponam in te spiritum novum. Et auferam cor lapideum de corpore tuo, et dabo vobis cor carneum.
36:27	Et spiritum meum ponam in medio vestrum. et faciam ut in praeceptis meis ambuletis et iudicia mea custodiatis, et ut impleatis ea.
36:28	et habitabitis in terra quam dedi patribus vestris. et eritis mihi in populum, et ego ero vobis in Deum.

Epistola

Sancti Pauli Epistula ad Romanos 6: 3-11

6:3	an ignoratis quia quicumque baptizati sumus in Christo Iesu in morte ipsius baptizati sumus?
6:4	per baptismum enim consepulti sumus cum illo in mortem, ut, quomodo Christus resurrexit a mortuis, per gloriam Patris, sic et nos in novitate vitae ambulemus.
6:5	Nam si consati sumus, in similitudinem mortis eius, sic et nos erimus, in similitudinem resurrectionis eius.
6:6	Scimus enim: nosmet ipsos cum illo crucifixos, ut pereat corpus quod est peccati, insuper, ut iam non serviamus peccato.
6:7	Qui enim mortuus est, justificatus est a peccato.
6:8	si autem cum Christo mortui sumus, et nos una cum Christo vivere credimus.
6:9	Scimus enim quod Christus, in resurrectione mortuorum, non potest non mori: mors illi iam non dominatur.
6:10	In quantum enim mortuus est pro peccato, et mortuus est semel. Sed quantum vivit, vivit pro Deo.
6:11	Itaque, existimate vos mortuos quidem esse peccato, ut vivant in Deo in Christo Jesu Domino nostro.

Evangelium'

Lectio sancti Evangelii secundum Lucam 24: 1-12

24:1	deinde, on the first Sabbath, at very first light, they went to the tomb, carrying the aromatic spices that they had prepared.
24:2	And they found the stone rolled back from the tomb.
24:3	Et ingressus, they did not find the body of the Lord Jesus.
24:4	Et factum est ut, while their minds were still confused about this, ecce, two men stood beside them, in shining apparel.
24:5	deinde, since they were afraid and were turning their faces toward the ground, these two said to them: “Why do you seek the living with the dead?
24:6	Non est hic, for he has risen. Recall how he spoke to you, when he was still in Galilee,
24:7	dicens: ‘For the Son of man must be delivered into the hands of sinful men, and be crucified, and on the third day rise again.’ ”
24:8	And they called to mind his words.
24:9	And returning from the tomb, they reported all these things to the eleven, et omnibus aliis.
24:10	Now it was Mary Magdalene, and Joanna, and Mary of James, and the other women who were with them, who told these things to the Apostles.
24:11	But these words seemed to them a delusion. And so they did not believe them.
24:12	Petrus autem, exsurgens, ran to the tomb. And stooping down, he saw the linen cloths positioned alone, and he went away wondering to himself about what had happened.