Easter Vigil 2015

First Reading

Genesis: 1: 1-2: 2

1:1	In het begin, God schiep hemel en aarde.
1:2	Maar de aarde was leeg en onbewoond, en duisternissen waren over het oppervlak van de afgrond; en zo werd de Geest van God over de wateren gebracht.
1:3	En God zei, "Laat er licht zijn." En licht werd.
1:4	En God zag het licht, dat het goed was; en zo scheidde hij het licht van de duisternis.
1:5	En hij riep het licht, 'Dag,’ en de duisternis, ‘Nacht.’ En het werd avond en ochtend, op een dag.
1:6	God zei ook, “Laat er een uitspansel zijn in het midden van de wateren, en laat het water van water scheiden.”
1:7	En God maakte een uitspansel, en hij verdeelde de wateren die onder het uitspansel waren, van degenen die boven het firmament waren. En zo werd het.
1:8	En God noemde het firmament 'Hemel'. En het werd avond en ochtend, de tweede dag.
1:9	Waarlijk zei God: “Laat de wateren die onder de hemel zijn samenkomen op één plaats; en laat het droge land verschijnen. En zo werd het.
1:10	En God riep het droge land, 'Aarde,’ en hij riep het verzamelen van de wateren, ‘Zeeën.’ En God zag dat het goed was.
1:11	En hij zei, “Laat het land groene planten voortbrengen, zowel degenen die zaad produceren, en vruchtdragende bomen, vruchten voortbrengen naar hun soort, wiens zaad in zichzelf is, over de hele aarde.” En zo werd het.
1:12	En het land bracht groene planten voort, zowel degenen die zaad produceren, volgens hun soort, en bomen die fruit voortbrengen, met elk zijn eigen manier van zaaien, volgens zijn soort. En God zag dat het goed was.
1:13	En het werd avond en morgen, de derde dag.
1:14	Toen zei God: “Laat er lichten zijn aan het firmament van de hemel. En laat ze dag van nacht scheiden, en laat ze tekenen worden, beide seizoenen, en van de dagen en jaren.
1:15	Laat ze schijnen aan het firmament van de hemel en de aarde verlichten.” En zo werd het.
1:16	En God maakte twee grote lichten: een groter licht, heersen over de dag, en minder licht, heersen over de nacht, samen met de sterren.
1:17	En hij plaatste ze aan het firmament van de hemel, om licht te geven over de hele aarde,
1:18	en heersen zowel over de dag als over de nacht, en om licht van duisternis te scheiden. En God zag dat het goed was.
1:19	En het werd avond en ochtend, de vierde dag.
1:20	En toen zei God, “Laat de wateren dieren voortbrengen met een levende ziel, en vliegende wezens boven de aarde, onder het uitspansel van de hemel.”
1:21	En God schiep de grote zeedieren, en alles met een levende ziel en het vermogen om te bewegen dat de wateren produceerden, volgens hun soort, en alle vliegende wezens, volgens hun soort. En God zag dat het goed was.
1:22	En hij zegende hen, gezegde: “Vermeerder en vermenigvuldig, en vul de wateren van de zee. En laat de vogels zich vermenigvuldigen boven het land.
1:23	En het werd avond en ochtend, de vijfde dag.
1:24	God zei ook, “Laat het land levende zielen voortbrengen in hun soort: vee, en dieren, en wilde dieren van de aarde, volgens hun soort.” En zo werd het.
1:25	En God maakte de wilde dieren van de aarde naar hun soort, en het vee, en elk dier op het land, volgens zijn soort. En God zag dat het goed was.
1:26	En hij zei: “Laten we de mens maken naar ons beeld en onze gelijkenis. En laat hem heersen over de vissen van de zee, en de vliegende wezens van de lucht, en de wilde dieren, en de hele aarde, en elk dier dat zich op de aarde beweegt.”
1:27	En God schiep de mens naar zijn eigen beeld; naar het beeld van God schiep hij hem; mannelijk en vrouwelijk, hij heeft ze gemaakt.
1:28	En God zegende hen, en hij zei, “Vermeerder en vermenigvuldig, en vul de aarde, en onderga het, en heers over de vissen van de zee, en de vliegende wezens van de lucht, en over elk levend wezen dat zich op de aarde beweegt.”
1:29	En God zei: “Zie, Ik heb je elke zaaddragende plant op aarde gegeven, en alle bomen die in zichzelf het vermogen hebben om hun eigen soort te zaaien, om voedsel voor je te zijn,
1:30	en voor alle dieren van het land, en voor alle vliegende dingen in de lucht, en voor alles wat zich op aarde beweegt en waarin een levende ziel is, zodat ze deze kunnen hebben om zich mee te voeden.” En zo werd het.
1:31	En God zag alles wat hij gemaakt had. En ze waren erg goed. En het werd avond en ochtend, de zesde dag.

Genesis 2

2:1	En zo werden de hemelen en de aarde voltooid, met al hun versieringen.
2:2	En op de zevende dag, God vervulde zijn werk, die hij had gemaakt. En op de zevende dag rustte hij van al zijn werk, die hij had volbracht.

Second Reading

Genesis: 22: 1-18

22:1	Nadat deze dingen gebeurden, God stelde Abraham op de proef, en hij zei tegen hem, "Abraham, Abraham." En hij antwoordde, "Hier ben ik."
22:2	Hij zei tegen hem: 'Neem je eniggeboren zoon Isaak, van wie je houdt, en ga naar het land van visie. En daar zult u hem offeren als een holocaust op een van de bergen, die ik je zal laten zien.”
22:3	En dus Abraham, opstaan ​​in de nacht, spande zijn ezel in, twee jongelui meenemen, en zijn zoon Isaak. En toen hij hout had gekapt voor de holocaust, hij reisde naar de plaats, zoals God hem had opgedragen.
22:4	Dan, op de derde dag, zijn ogen opheffen, hij zag de plaats op een afstand.
22:5	En hij zei tegen zijn dienaren: 'Wacht hier met de ezel. Ik en de jongen zullen ons verder haasten naar die plaats. Nadat we hebben aanbeden, zal naar je terugkeren.”
22:6	Hij nam ook het hout voor de holocaust, en hij legde het zijn zoon Isaak op. En hij droeg zelf vuur en een zwaard in zijn handen. En terwijl de twee samen verder gingen,
22:7	Isaak zei tegen zijn vader, "Mijn vader." En hij antwoordde, "Wat wil je, zoon?' 'Zie," hij zei, "Vuur en hout. Waar is het slachtoffer van de holocaust?”
22:8	Maar zei Abraham, “God zelf zal zorgen voor het slachtoffer van de holocaust, mijn zoon." Zo gingen ze samen verder.
22:9	En ze kwamen op de plek die God hem had laten zien. Daar bouwde hij een altaar, en hij legde het hout erop. En toen hij zijn zoon Isaac gebonden had, hij legde hem op het altaar op de stapel hout.
22:10	En hij strekte zijn hand uit en greep het zwaard, om zijn zoon te offeren.
22:11	En zie, een engel van de Heer riep uit de hemel, gezegde, "Abraham, Abraham." En hij antwoordde, "Hier ben ik."
22:12	En hij zei tegen hem, 'Strek je hand niet uit naar de jongen, en doe hem niets aan. Nu weet ik dat je God vreest, omdat je je eniggeboren zoon niet hebt gespaard om mijnentwil.
22:13	Abraham sloeg zijn ogen op, en hij zag achter zijn rug een ram tussen de doornen, bij de horens gegrepen, die hij nam en offerde als holocaust, in plaats van zijn zoon.
22:14	En hij noemde de naam van die plaats: ‘De Heer ziet.’ Aldus, zelfs tot op de dag van vandaag, het is gezegd: 'Op de berg, de Heer zal zien.'
22:15	Toen riep de Engel des Heren voor de tweede keer vanuit de hemel naar Abraham, gezegde:
22:16	“Door mezelf, ik heb gezworen, zegt de Heer. Omdat je dit hebt gedaan, en heb je eniggeboren zoon niet gespaard omwille van mij,
22:17	Ik zal je zegenen, en ik zal je nageslacht vermenigvuldigen als de sterren aan de hemel, en als het zand dat aan de kust is. Uw nakomelingen zullen de poorten van hun vijanden bezitten.
22:18	En in je nageslacht, alle volken van de aarde zullen gezegend worden, omdat je naar mijn stem hebt geluisterd.”

Third Reading

Exodus: 14: 15- 15: 1

14:15	And the Lord said to Moses: “Why cry out to me? Tell the sons of Israel to continue on.
14:16	Nu, lift up your staff, and extend your hand over the sea and divide it, so that the sons of Israel may walk through the midst of the sea on dry ground.
14:17	Then I will harden the heart of the Egyptians, so as to pursue you. And I will be glorified in Pharaoh, and in all his army, and in his chariots, and in his horsemen.
14:18	And the Egyptians will know that I am the Lord, when I will be glorified in Pharaoh, and in his chariots, as well as in his horsemen.”
14:19	And the Angel of God, who preceded the camp of Israel, lifting himself up, went behind them. And the pillar of cloud, together with him, left the front for the rear
14:20	and stood between the camp of the Egyptians and the camp of Israel. And it was a dark cloud, yet it illuminated the night, so that they could not succeed at approaching one another at any time all that night.
14:21	And when Moses had extended his hand over the sea, the Lord took it away by an intense burning wind, blowing throughout the night, and he turned it into dry ground. And the water was divided.
14:22	And the sons of Israel went in through the midst of the dried sea. For the water was like a wall at their right hand and at their left hand.
14:23	And the Egyptians, pursuing them, went in after them, along with all of the horses of Pharaoh, his chariots and horsemen, through the midst of the sea.
14:24	And now the morning watch had arrived, en zie, the Lord, looking down upon the camp of the Egyptians through the pillar of fire and of cloud, put to death their army.
14:25	And he overturned the wheels of the chariots, and they were carried into the deep. Daarom, the Egyptians said: “Let us flee from Israel. For the Lord fights on their behalf against us.”
14:26	And the Lord said to Moses: “Extend your hand over the sea, so that the waters may return on the Egyptians, over their chariots and horsemen.”
14:27	And when Moses had extended his hand opposite the sea, it was returned, at first light, to its former place. And the fleeing Egyptians met with the waters, and the Lord immersed them in the midst of the waves.
14:28	And the waters were returned, and they covered the chariots and horsemen of the entire army of Pharaoh, WHO, in following, had entered into the sea. And not so much as one of them was left alive.
14:29	But the sons of Israel continued directly through the midst of the dried sea, and the waters were to them like a wall on the right and on the left.
14:30	And so the Lord freed Israel on that day from the hand of the Egyptians.
14:31	And they saw the Egyptians dead on the shore of the sea and the great hand that the Lord had exercised against them. And the people feared the Lord, and they believed in the Lord and in Moses his servant.

Exodus 15

15:1	Then Moses and the sons of Israel sang this song to the Lord, en ze zeiden: “Let us sing to the Lord, for he has been gloriously magnified: the horse and the rider he has cast into the sea.

Fourth Reading

Jesaja 54: 5-14

54:5	For the One who made you will rule over you. The Lord of hosts is his name. And your Redeemer, the Holy One of Israel, will be called the God of all the earth.
54:6	For the Lord has called you, like a woman forsaken and mourning in spirit, and like a wife rejected in her youth, said your God.
54:7	For a brief moment, I have forsaken you, and with great pities, I will gather you.
54:8	In a moment of indignation, I have hidden my face from you, for a little while. But with everlasting mercy, I have taken pity on you, said your Redeemer, the Lord.
54:9	For me, it is just as in the days of Noah, to whom I swore that I would no longer bring in the waters of Noah over the earth. Thus have I sworn not to be angry with you, and not to rebuke you.
54:10	For the mountains will be moved, and the hills will tremble. But my mercy will not depart from you, and the covenant of my peace will not be shaken, said the Lord, who has compassion on you.
54:11	O poor little ones, convulsed by the tempest, away from any consolation! Zie, I will set your stones in order, and I will lay your foundation with sapphires,
54:12	and I will make your ramparts out of jasper, and your gates out of sculpted stones, and all your borders out of desirable stones.
54:13	All your children will be taught by the Lord. And great will be the peace of your children.
54:14	And you will be founded in justice. Depart far from oppression, for you will not be afraid. And depart from terror, for it will not approach you.

Fifth Reading

Jesaja 55: 1-11

55:1	All you who thirst, come to the waters. And you who have no money: hurry, buy and eat. Approach, buy wine and milk, without money and without barter.
55:2	Why do you spend money for what is not bread, and expend your labor for what does not satisfy? Listen very closely to me, and eat what is good, and then your soul will be delighted by a full measure.
55:3	Incline your ear and draw near to me. Luisteren, en je ziel zal leven. And I will make an everlasting covenant with you, by the faithful mercies of David.
55:4	Zie, I have presented him as a witness to the people, as a commander and instructor to the nations.
55:5	Zie, you will call to a nation that you did not know. And nations that did not know you will rush to you, because of the Lord your God, the Holy One of Israel. For he has glorified you.
55:6	Zoek de Heer, while he is able to be found. Call upon him, while he is near.
55:7	Let the impious one abandon his way, and the iniquitous man his thoughts, and let him return to the Lord, and he will take pity on him, and to our God, for he is great in forgiveness.
55:8	For my thoughts are not your thoughts, and your ways are not my ways, zegt de Heer.
55:9	For just as the heavens are exalted above the earth, so also are my ways exalted above your ways, and my thoughts above your thoughts.
55:10	And in the same manner as rain and snow descend from heaven, and no longer return there, but soak the earth, and water it, and cause it to bloom and to provide seed to the sower and bread to the hungry,
55:11	so also will my word be, which will go forth from my mouth. It will not return to me empty, but it will accomplish whatever I will, and it will prosper in the tasks for which I sent it.

Sixth Reading

Baruch 3: 9-15, 32- 4: 4

3:9	Luisteren, Israël, to the commandments of life! Let op, so that you may learn prudence!
3:10	How is it, Israël, that you are in the land of your enemies,
3:11	that you have grown old in a foreign land, that you are defiled with the dead, that you are regarded as among those who are descending into hell?
3:12	You have forsaken the fountain of wisdom.
3:13	For if you had walked in the way of God, you would certainly have lived in everlasting peace.
3:14	Learn where prudence is, where virtue is, where understanding is, so that you may know at the same time where long life and prosperity are, where the light of the eyes and peace are.
3:15	Who has discovered its place? And who has entered its treasure chamber?
3:32	Yet he who knows the universe is familiar with her, and in his foresight he invented her, he who prepared the earth for time without end, and filled it with cattle and four-footed beasts,
3:33	who sends out the light, and it goes, and who summoned it, and it obeyed him in fear.
3:34	Yet the stars have given light from their posts, and they rejoiced.
3:35	They were called, and so they said, “Here we are,” and they shined with cheerfulness to him who made them.
3:36	This is our God, and no other can compare to him.
3:37	He invented the way of all instruction, and delivered it to Jacob his child, and to Israel his beloved.
3:38	Na dit, he was seen on earth, and he conversed with men.

Baruch 4

4:1	“ ‘This is the book of the commandments of God and of the law, which exists in eternity. All those who keep it will attain to life, but those who have forsaken it, to death.
4:2	Convert, O Jacob, and embrace it, walk in the way of its splendor, facing its light.
4:3	Do not surrender your glory to another, nor your value to a foreign people.
4:4	We have been happy, Israël, because the things that are pleasing to God have been made clear to us.

Seventh Reading

Ezechiël 36: 16-28

36:16	And the word of the Lord came to me, gezegde:
36:17	“Son of man, the house of Israel lived on their own soil, and they defiled it with their ways and with their intentions. Their way, in my sight, became like the uncleanness of a menstruous woman.
36:18	And so I poured out my indignation upon them, because of the blood which they shed upon the land, and because they defiled it with their idols.
36:19	And I dispersed them among the Gentiles, and they have been scattered among the lands. I have judged them according to their ways and their plans.
36:20	And when they walked among the Gentiles, to whom they had entered, they defiled my holy name, though it was being said about them: ‘This is the people of the Lord,’ and ‘They went forth from his land.’
36:21	But I have spared my holy name, which the house of Israel has defiled among the Gentiles, to whom they entered.
36:22	Om deze reden, you shall say to the house of Israel: Thus says the Lord God: I will act, not for your sake, O huis van Israël, but for the sake of my holy name, which you have defiled among the Gentiles, to whom you entered.
36:23	And I will sanctify my great name, which was defiled among the Gentiles, which you have defiled in their midst. So may the Gentiles know that I am the Lord, says the Lord of hosts, when I will have been sanctified in you, before their eyes.
36:24	Zeker, I will take you away from the Gentiles, and I will gather you together from all the lands, and I will lead you into your own land.
36:25	And I will pour clean water over you, and you shall be cleansed from all your filth, and I will cleanse you from all your idols.
36:26	And I will give to you a new heart, and I will place in you a new spirit. And I will take away the heart of stone from your body, and I will give to you a heart of flesh.
36:27	And I will place my Spirit in your midst. And I will act so that you may walk in my precepts and keep my judgments, and so that you may fulfill them.
36:28	And you shall live in the land that I gave to your fathers. And you shall be my people, and I will be your God.

Epistle

Saint Paul’s Letter to the Romans 6: 3-11

6:3	Do you not know that those of us who have been baptized in Christ Jesus have been baptized into his death?
6:4	For through baptism we have been buried with him into death, zodat, in the manner that Christ rose from the dead, by the glory of the Father, so may we also walk in the newness of life.
6:5	For if we have been planted together, in the likeness of his death, so shall we also be, in the likeness of his resurrection.
6:6	For we know this: that our former selves have been crucified together with him, so that the body which is of sin may be destroyed, en bovendien, so that we may no longer serve sin.
6:7	For he who has died has been justified from sin.
6:8	Now if we have died with Christ, we believe that we shall also live together with Christ.
6:9	For we know that Christ, in rising up from the dead, can no longer die: death no longer has dominion over him.
6:10	For in as much as he died for sin, he died once. But in as much as he lives, he lives for God.
6:11	En dus, you should consider yourselves to be certainly dead to sin, and to be living for God in Christ Jesus our Lord.

The Holy Gospel According to Mark 16: 1-7

16:1	And when the Sabbath had passed, Mary Magdalene, and Mary the mother of James, and Salome bought aromatic spices, so that when they arrived they could anoint Jesus.
16:2	And very early in the morning, on the first of the Sabbaths, they went to the tomb, the sun having now risen.
16:3	And they said to one another, “Who will roll back the stone for us, away from the entrance of the tomb?”
16:4	And looking, they saw that the stone was rolled back. For certainly it was very large.
16:5	And upon entering the tomb, they saw a young man sitting on the right side, covered with a white robe, en ze waren verbaasd.
16:6	En hij zei tegen hen, “Do not become frightened. You are seeking Jesus of Nazareth, the Crucified One. He has risen. He is not here. Zie, the place where they laid him.
16:7	Maar ga, tell his disciples and Peter that he is going before you into Galilee. There you shall see him, just as he told you.”