| 7:1 |
דאָס לעבן פֿון אַ מענטש אויף דער ערד איז אַ שלאַכט, און זײַנע טעג זײַנען װי די טעג פֿון אַ שכר. |
| 7:2 |
פּונקט ווי אַ משרת וויל די שאָטן, און פּונקט ווי די שכר האנט קוקט פאָרויס צו דעם סוף פון זיין אַרבעט, |
| 7:3 |
אַזױ האָב איך אױך געהאַט לײדיקע חדשים און האָב גערעכנט מײַנע שווערע נעכט. |
| 7:4 |
אויב איך ליג זיך צו שלאפן, איך וועל זאָגן, "ווען וועל איך אויפשטיין?"און ווייַטער איך וועל האָפֿן פֿאַר די אָוונט און וועט זיין אָנגעפילט מיט סאַראָוז אפילו ביז פינצטערניש. |
| 7:5 |
מייַן פלייש איז אָנגעטאָן מיט פּאַרטיקאַלז פון פוילקייט און שמוץ; מיין הויט איז דאַר אַרויף און טייטאַנד. |
| 7:6 |
מײנ ע טע ג זײנע ן גיכע ר אריבער , װ י פֿעדעם , װעלכ ע װער ן צעשניט ן דור ך א װעבער, אוּן זֵיי הָאבִּין זֵיי גֶעלְט אָן אַ האָפענונג. |
| 7:7 |
געדענקט אַז מיין לעבן איז ווינט, און מײַן אױג װעט זיך ניט אומקערן צו זען גוטס. |
Leave a Reply
You must be logged in to post a comment.