July 4, 2015

Reading

בראשית 27: 1- 5, 15- 29

27:1 איצט איז יצחק געװען אַלט, און זײַנע אױגן זײַנען געװען פֿאַרװאָלקנט, און אזוי האט ער נישט געקענט זען. און ער האָט גערופֿן זײַן עלטסטער זון עֵשָׂו, און ער האָט צו אים געזאָגט, "מיין זון?"און ער האָט געענטפערט, "דא בין איך."

27:2 האָט צו אים געזאָגט דער טאַטע: "איר זען אַז איך בין אַלט, און איך װײס ניט דעם טאָג פֿון מײַן טױט.

27:3 נעמען דיין וועפּאַנז, די ציטער און די בויגן, און גיי ארויס. און ווען איר האָבן גענומען עפּעס דורך גייעג,

27:4 מאַכן פֿאַר מיר אַ קליין מאָלצייַט פון אים, פּונקט ווי איר וויסן איך ווי, און ברענג עס, כּדי איך זאָל עסן, און מײַן זעל זאָל דיך בענטשן איידער איך שטאַרב.

27:5 און אַז רבקה האָט דאָס געהערט, און ער איז אַרױסגעגאַנגען אין פֿעלד צו מקיים זײַן פֿאָטערס באַפֿעל,

27:15 און זי האָט אים אָנגעטאָן מיט די שײנע קלײדער פֿון עֵשָׂו, װאם זי האט געהאט בײ איר אין שטוב.

27:16 און זי האָט אַרומגערינגלט זײַנע הענט מיט קלײנע שעפּלעך פֿון די יונגע ציגן, און זי האָט צוגעדעקט זײַן נאַקן האַלדז.

27:17 און זי האָט אים געגעבן דאָס קלײנע מאכל, און זי האָט אים דערלאַנגט דאָס ברױט װאָס זי האָט געבאַקן.

27:18 װע ן ע ר הא ט דא ם ארײנגעטראגן, ער האט געזאגט, "מיין טאטע?“און ער האָט געענטפערט, "איך הער. ווער ביזטו, מיין זון?"

27:19 האָט יעקב געזאָגט: "איך בין עשו, דיין בכָור. איך האב געטון אזוי ווי דו האסט מיר געזאגט. שטיי אויף; זיצן און עסן פון מיין גייעג, כּדי דיין נשמה זאָל מיך בענטשן.

27:20 און װידער האָט יצחק געזאָגט צו זײַן זון, ״ווי אזוי האסטו עס אזוי שנעל געקענט געפינען, מיין זון?— האט ער געענטפערט, "עס איז געווען דער רצון פון גאָט, אַזוי אַז דאָס, וואָס איך האָב געזוכט, האָט זיך מיט מיר שנעל געטראָפן.

27:21 און יצחק האָט געזאָגט, "קום דא, כּדי איך זאָל אײַך אָנרירן, מיין זון, אוּן מֶען זָאל פַארְטְרִיפְן אַז דוּ זְטוּן מִי בֶּן עֵשָׂו, אדער נישט."

27:22 ער איז צוגעגאַנגען צום טאַטן, און ווען ער האט אים געפילט, — האט יצחק געזאגט: "דער קול איז טאַקע דער קול פון יעקבֿ. אָבער די הענט זײַנען די הענט פֿון עֵשָׂו.

27:23 און ער האָט אים ניט דערקענט, װײַל זײַנע האָריקע הענט האָבן אים געמאַכט ענלעך צו דעם עלטסטן. דעריבער, בענטשן אים,

27:24 ער האט געזאגט, ― ביסט מײַן זון עֵשָׂו?— האט ער געענטפערט, "איך בין."

27:25 דערנאָך האָט ער געזאָגט, "ברענג מיר די פודז פון דיין גייעג, מיין זון, כּדי מײַן נשמה זאָל דיך בענטשן." און ווען ער האט געגעסן וואָס איז געווען געפֿינט, ער האָט אים אױך אַרױסגעבראַכט װײַן. און נאָך ער האָט עס געענדיקט,

27:26 האָט ער צו אים געזאָגט, “קום צו מיר און געבן מיר אַ קוש, מיין זון."

27:27 ער איז צוגעגאנגען און אים געקושט. און ער האָט תֵיכּף דערקענט דעם ריח פֿון זײַנע קלײדער. און אַז, בענטשן אים, ער האט געזאגט: "זע, דער ריח פֿון מײַן זון איז װי דער ריח פֿון אַ פֿיל פֿעלד, װאָס גאָט האָט געבענטשט.

27:28 זאָל גאָט דיר געבן, פֿון דעם טוי פֿון הימל און פֿון דער פֿעטס פֿון דער ערד, אַ שפע פון ​​תבואה און ווייַן.

27:29 און די פעלקער זאָלן דיר דינען, און די שבטים זאָלן דיך יראת שמים. זאָלסט זײַן דער האַר פֿון דײַנע ברידער, און די קינדער פֿון דײַן מוטער זאָלן זיך בוקן פֿאַר דיר. ווער עס שילט דיך, זאל ער פארשאלטן װערן, און ווער סע בענטשט דיר, זאל ער זיין פול מיט ברכות.

Gospel

The Holy Gospel According to Matthew 9: 14-17

9:14	Then the disciples of John drew near to him, זאגן, “Why do we and the Pharisees fast frequently, but your disciples do not fast?"
9:15	And Jesus said to them: “How can the sons of the groom mourn, while the groom is still with them? But the days will arrive when the groom will be taken away from them. And then they shall fast.
9:16	For no one would sew a patch of new cloth onto an old garment. For it pulls its fullness away from the garment, and the tear is made worse.
9:17	Neither do they pour new wine into old wineskins. אַנדערש, the wineskins rupture, and the wine pours out, and the wineskins are destroyed. Instead, they pour new wine into new wineskins. און אַז, both are preserved.”