Papa Yanılmaz mı?

Katolikler papanın gerçekten yanılmaz olduğuna inanıyor, ama sadece inanç konularında, yalnızca çok özel dört koşul karşılandığında, ve yalnızca Kutsal Ruh tarafından yönlendirildiği için.

Papa bir adamdır, ve diğer erkekler gibi, papa düşmüş bir günahkardır. Ve henüz, Aziz Petrus'un doğrudan halefi olarak, Kilise doktrini ile ilgili konularda hatalardan kaçınmak için Kutsal Ruh tarafından yönlendirilir.. Bazılarına, Papa, Katoliklerin Kutsal Yazıları anlamalarına engel teşkil ediyor gibi görünebilir, hatta bir tür ruhsal zorba gibi bile görünebilir, Katoliklere neye inanmaları gerektiğini dikte etmek. Doğru anlaşıldı, Yine de, Papalık, İsa'nın Kilisesi'nin Kutsal Yazılar'ın yanlış yorumlarına sapmasını önlemek için ona verdiği muazzam bir armağandır., ve onun O'nunla daha derin bir ilişkiye girmesine yardımcı olmak.

Katoliklerin papa hakkında inandıklarını destekleyen güçlü ampirik kanıtlar var. Bir bakalım …

Bağla ve Gevşet

Muhtemelen Petrus'un ve Papa'nın Yanılmazlığının önceliğini anlamak için en önemli Kutsal Yazı pasajı, Matta İncili 16:17-19. Bu pasajda, göreceğimiz gibi, Petrus, İsa'dan özel bir öğretme yetkisi aldı. Sahneyi ayarlamak için, İsa On İki Havari'ye insanların Kendisinin kim olduğuna inandığını sordu. Bir dizi yanlış cevap veriyorlar. Daha sonra Rabbimiz onlara şunu sorar:, "Kim olduğumu söylüyorsun??" Bu noktada, Havari Simon Onikiler adına konuşmak üzere öne çıkıyor, doğru cevabı vermek: “Sen Mesih'sin, Yaşayan Tanrı'nın Oğlu'dur." Buna, İsa yanıt verdi:

17 “ne mutlu sana, Simon Bar-Jonah! Çünkü et ve kan sana bunu açıklamadı., ama göklerdeki Babam.

18 Ve sana söylüyorum, sen Peter'sın, ve bu kayanın üzerine kilisemi inşa edeceğim, ve cehennemin güçleri ona karşı galip gelemeyecek.

19 Sana cennetin krallığının anahtarlarını vereceğim, ve yeryüzünde bağlayacağın her şey göklerde de bağlanmış olacak, ve yeryüzünde çözeceğin her şey göklerde de çözülmüş olacak.”

Birinci, ayette 17, Rab Petrus'u kutsar, bilgisini onaylamak insan sezgisi meselesi değildir, ama ilahi vahiy.

Saniye, ayette 18, Simon'a yeni adını veriyor, Peter, O'nun kendisine verdiği sözleri yerine getirerek Yuhanna İncili 1:42. Ve İsa Kilisesini onun üzerine inşa edeceğini vaat ediyor.

Üçüncü, ayette 19, İsa Petrus'a göklerin krallığının anahtarlarını ve bağlama ve çözme yetkisini verdi (haham dilinde bu şu anlama geliyordu: yasaklamak Ve izin vermek), dünyevi kararlarının cennette onaylanacağına dair ona güvence vermek. İşte meselenin can alıcı noktası! Petrus'un yeryüzünde öğrettiği şeyler, göklerde Tanrı tarafından gerçekler olarak kabul edilecektir.. Açıkça, çünkü o kusurlu ve günahkar, Petrus'a, Tanrı'nın iradesine aykırı emirler vermesini engellemek için özel bir lütuf verilmelidir.. Bu özel lütuf, Katoliklerin Papalık Yanılmazlığı dediği şeydir. O olmadan, Tanrı, sahte doktrinleri doğru olarak onaylamak durumunda kalacaktı;, Elbette, O Gerçeğin Kendisi olduğu için imkansız olurdu (Görmek John 14:6). Başka bir deyişle, Kilisenin dünyevi liderinin hatalı bir öğretiyi sadıklar için bağlayıcı hale getirmesi mümkünse, o zaman Kilise, İsa'nın, cehennemin kapılarının ona karşı galip gelmeyeceğine söz verdiğinde ona güvence verdiği ilahi istikrardan yoksundur (Mat. 16:18).¹

Cennetin Krallığının Anahtarları

Anahtarların sembolizmi, kralın kendi yokluğunda kraliyet kahyasını krallığın gözetmeni olarak atadığı ve kapılarının anahtarlarını ona emanet ettiği eski gelenekten gelmektedir..

İçinde Peygamber Yeşaya'nın Kitabı, Rab kralın kâhyasına sert bir şekilde seslenir, Şebna, söyleyerek, “Seni ofisinden atacağım, ve bulunduğun yerden atılacaksın. … Ve ben yerleştireceğim [halefinizin] Davut'un evinin anahtarını omuzlamak; o açacak, ve hiçbiri kapanmayacak; ve o kapanacak, ve hiçbiri açılmayacak” (22:19, 22; vurgu eklendi).²

İsa kralların kralıdır, “kutsal olan, gerçek olan, Davut'un anahtarı kimde?, kim açar ve kimse kapatamaz, kim kapatıyor ve kimse açmıyor” (Vahiy 3:7; Ayrıca bakınız 1:18 Ve İş 12:14). İçinde Matta 16:19, Kral Mesih, Petrus'u Kilise'yi denetlemesi için vekilharç olarak atadı, Onun yeryüzündeki krallığı, onun yokluğunda. Bu sayede, Rab yüce yetkisinden vazgeçmez, eski hükümdarların kendilerininkini vekilharçlarına bırakmasından daha fazlası.

Peter'ın öğretisinin yanılmazlığı, Philippi Caesarea'daki itirafında bunu anlayan biri var (Mat. 16), Ünlü Kudüs Konseyi'nde açıkça görülüyor, Havarilerin kurtuluş için Musa Kanununa bağlı kalmanın gerekli olup olmadığına karar vermek için toplandıkları yer.

Aziz Luke'un hesabı, içinde Havarilerin İşleri, Kutsal Ruh'un Kilise aracılığıyla konuştuğunu gösterir Hakimlik (veya “öğretmenlik ofisi”)-yani, Havarilerin toplanması aracılığıyla (veya piskoposlar) Peter ile birlikte (Papa)-bu doktrinsel anlaşmazlığı kesin olarak çözmek için (15:28). özellikle, anlaşmazlığı çözen Peter'dır; Tartışmayı sona erdiren onun konuşması (15:7). Her ne kadar Aziz James, Kudüs Piskoposu olarak, konseyi yönetme onuru verildi, James'in talimatını doğrulayan kapanış konuşmasıyla topluluğa doktrin konusunda hitap eden Peter'dır.

 

Yanılmazlık Ne Zaman Geçerlidir?

Papa'nın yanılmazlığına ilişkin Katolik öğretisi sıklıkla yanlış yorumlanıyor. Bir ifadenin yanılmaz olarak nitelendirilebilmesi için, belirli kriterlerin karşılanması gerekiyor. Papa'nın yapması gereken:

1. Evrensel Kilisenin Pastörü olarak konuşmayı amaçlıyoruz. Buna karşılık, sık sık özel bir ilahiyatçı veya sıradan bir piskopos olarak konuşuyor, Aziz Petrus Meydanı'nda toplanan hacılara hitap ederken olduğu gibi. Bu durumlarda, Papa'nın yanılmazlığı devreye girmiyor.
2. İnanç ve ahlak konularında telaffuz. Başka herhangi bir konuya ilişkin açıklamalar (politika veya bilim gibi) hak kazanmıyorum.
3. Tüm inananları bağlayacak, geri dönülemez bir karar vermeyi amaçlıyoruz.. Orucun kurulması, bir kitabın yasaklanması, veya belirli bir grup veya bireyin kınanması, hepsi sadece disiplin cezası örnekleridir, geri dönüşümlüdür ve, Öyleyse, yanılmaz değil.
4. Vasiyetin tam rızasıyla konuşmalı. Baskı altında söylenen sözler sayılmaz. Yanılmaz bir şekilde konuşma niyeti açıkça belirtilmelidir, ya doğrudan Papa tarafından ya da bildiriyi çevreleyen koşullar nedeniyle.

Bir papalık beyanı bu gerekliliklerden bir veya daha fazlasını karşılayabilir ancak, yanılmaz sayılması için tüm şartların yerine getirilmesi gerekir.

Öğretmektir, Davranış değil!

Çoğu zaman yanlış bir şekilde Papa'nın kişisel başarısızlıklarının onun yanılmazlığını çürüttüğü varsayılır., Ancak yanılmazlığın öğretimle ilgisi vardır, davranış göstermemek. Üstelik, İsa’nın aracılarına itaat etme emri (Görmek Luka 10:16 Ve Matta 18:17) onların ahlaki bütünlüğüne bağlı değildi (Görmek Matta 23:2-3).

Eski Ahit'te, Davut, günahlarına rağmen İsrail'in meşru Kralı olarak kaldı (bkz. Samuel'in İkinci Kitabı, 11:1). Onun oğlu, Kral Solomon, yedi yüz karısı ve üç yüz cariyesi vardı, ve hatta putperestlikle meşgul oldum, yine de o da kırk yıl boyunca Tanrı'nın seçilmiş halkının atanmış lideri olarak kaldı (bkz. Kralların İlk Kitabı, 11:3, 5, 7, 33, 42). Dahası, Oniki Havari'yi düşünün, Yeni Ahit Kilisesi'nin ilk liderleri kimlerdi, ve bizzat Rabbin kendisi tarafından seçilmiştir!

• Biri otuz gümüş karşılığında O'na ihanet etti;
• Biri hariç herkes O'nu en çok ihtiyaç duyduğu anda terk etti;
• Peter Kendisini tanıdığını bile inkar etti (Görmek Matta, 26:20, et al.);
• Dirilişten sonra da, Thomas'ın inanç krizi vardı (Görmek John 20:24-25);
• Peter bağnazlık sergiledi (Görmek Galatyalılar 2:11-14); Ve
• Paul kabul etti, “Kendi eylemlerimi anlamıyorum. Çünkü istediğimi yapmıyorum, ama yapmak istemediğim şeyi yapıyorum” (Romalılar 7:15).

VE HENÜZ, Kilise liderlerinin günahkarlığı onların otoritesini geçersiz kılmaz, ne de papaların durumunda bu onların dogmayı şaşmaz bir biçimde tanımlama yeteneklerini etkilemez.. İncillerde görüyoruz, Aslında, o yüksek rahip, Kayafa, günahkarlığına rağmen kehanet armağanını korudu (Görmek John 11:49-52, “Eski Cathedra ve Musa”nın altında).

Kilise, liderlerinin kişisel kutsallığı nedeniyle ayakta duramıyor, ama Mesih'in, ona "tüm gerçeğe" rehberlik etmesi için Kutsal Ruh'u göndereceğine dair vaadi nedeniyle (John 16:13).

Papalığın Yanılmazlığına Karşı Argümanlar Nelerdir??

MATTE 16:23
Papa'nın yanılmazlığını çürütme çabalarında, kötüleyenler sıklıkla atıfta bulunur Matta 16:23 İsa'nın Petrus'u azarladığı yer, "Arkama geç" diyerek, şeytan! Sen benim için bir engelsin; çünkü sen Tanrı'nın tarafında değilsin, ama erkeklerden." Rab Petrus'u bu şekilde kınadı çünkü Havari, Tutkudan kaçınması için İsa'ya yalvarıyor, aslında İsa'yı misyonunu terk etmeye ayartan Şeytan'a benziyordu (Görmek Matta 4:1, et al.). Rabbin azarlaması Petrus'un yanılmazlığına zarar vermez, Yine de, Beri Elçi'nin sözleri dogmatik bir öğreti değil, hatalı bir özel yargıdır.

GALATYALILAR 2:11
Başka bir pasaj, Bazıları bunun Peter'ın yanılmazlığını çürüttüğüne inanıyor, Aziz Paulus'un ikinci bölümünde bulunur Galatyalılara Mektup, Burada Petrus'un Yahudi olmayan din değiştirenlerle oturup yemek yemeyi reddetmesi üzerine onunla yaşadığı yüzleşmeyi anlatıyor. (2:11). Fakat, çünkü Pavlus'un azarlaması doktrinde değil "usul hatasıyla" ilgiliydi,Peter'ın yanılmazlığı hiçbir zaman tartışma konusu olmadı (Tertullianus, Kafirlere Karşı İtiraz Eden 23:10).

Bazıları bu pasajı Petrus'un Pavlus'tan aşağı olduğunun kanıtı olarak yanlış yorumluyor. Pavlus'un Peter'a karşı durmasını böylesine sorun haline getirmesi gerçeği, Yine de, bir amirine hitap ettiğine inandığını belirtir. Aziz Augustine'in gözlemlediği gibi, “Petrus kendisinden sonra gelenlere bir örnek bıraktı, O, eğer herhangi bir zamanda doğru yoldan saparlarsa, kendilerinden küçük olanların düzeltmesini kabul etmenin kendilerine yakışmadığını düşünmemeliler” (Jerome'a ​​mektup 82:22; ayrıca bkz. Aziz Thomas Aquinas, Teolojik özet 2:33:4).

KÖTÜ PAPALAR
Bazı çevrelerde papaların çoğunluğunun büyük günahkar olduğu yanılgısı devam ediyor, gerçek şu ki Petrus'un haleflerinin çoğu olağanüstü erdeme sahip insanlardı. Eleştirmenler bunu avantajlı buldu, yine de, birçok papanın kutsallığı yerine birkaç papanın ahlaksızlığını vurgulamak.

Katolikler, papaların da herkes gibi kurtuluşa muhtaç düşmüş insanlar olduğunu asla inkar etmediler. Katoliklerin ısrar ettiği şey, Yine de,-ve tarihin doğruladığı şey- hiçbir papanın resmi olarak inanç ve ahlak konularında hata yapmayı öğretmediğidir, ne de selefinin veya konseyin dogmatik kararıyla çelişmedi.

Papalığın doktrinsel bütünlüğü, muhaliflerin kendisine yönelttiği tüm suçlamalara karşı çıkmıştır. Her vaka, Katolik karşıtı çarpıtmalardan arındırıldığında ve uygun tarihsel ve teolojik bağlamda ele alındığında, Katolik dogmasının mucizevi bütünlüğünü gösterir, Kilise liderlerinin fazlasıyla insani doğasına rağmen.³

Tahttan ve Musa

Papa yanılmaz bir şekilde konuştuğunda, konuştuğu söyleniyor tahttan, Latince "sandalyeden" anlamına gelen bir kelime. Birincil otorite merkezi kavramı Eski Ahit'ten gelir, Musa'nın halkı yargılamak için oturduğu yer (Görmek Çıkış 18:13).

Musa'nın yetkisi, fazla, bir dizi ardıl aracılığıyla sürdürüldü (Görmek Tesniye, 17:8-9; 34:9). Aslında, Musa'nın Makamı İsa'nın zamanına kadar aktif kaldı, İsa'nın Kendisinin açıkladığı gibi, söyleyerek, “Yazıcılar ve Ferisiler Musa'nın koltuğunda oturuyorlar; o yüzden sana ne söylerlerse onu uygula ve gözlemle, ama yaptıkları değil; çünkü vaaz veriyorlar, ama pratik yapma” (Görmek Matta 23:1-3).

İçinde Aziz Yuhanna İncili başrahip Kayafa'nın yetkisi altında başrahipler ve Ferisilerden oluşan bir konseyin toplandığını görüyoruz (11:49). Konseyde, Kayafa kehaneti söylüyor, "Halk uğruna bir kişinin ölmesi sizin için daha uygundur., ve bütün ulusun yok olmaması gerektiğini” (11:50). John'un belirttiği gibi, Kayafa “bunu kendi isteğiyle söylemedi, Ancak (onun yüzünden) o yıl başrahip olmak” (11:51).

Böylece, Tanrı Musa'nın halefleri aracılığıyla konuşmaya devam etti (dindarlıkları ya da kötülükleri ne olursa olsun). Petrus Yeni Antlaşma'da da benzer bir rol üstlendi, Tanrı'nın insanlarla konuştuğu Mesih'in yeryüzündeki temsilcisi veya vekili olarak hizmet etmek.

Buna göre, Papalık hakkındaki ilk yazıların çoğu Musa'nın tekil geleneğine atıfta bulunur., yetkili sandalye. Örneğin, the Murator Fragmanı, MS civarında Roma'da yazılmıştır. 170, eyaletler, “Bizim zamanımızda oldukça yakın bir zamanda, … Piskopos Pius, Roma şehrinin kilisesinin koltuğuna oturdu.”

Aynı şekilde, Aziz Kıbrıslı, Kartaca Piskoposu, yazmak 251, bu yetki koltuğuna atıfta bulundu (Görmek Antonianus'a mektup 55:8), ve yıldan bir süre önce 325, Galya'nın anonim bir şairi şunları söyledi:, "Kendisinin oturduğu bu sandalyede, Peter, Güçlü Roma'da, Linus'a komuta etti, ilk seçilen, oturup" (Sözde Tertullian, Markionitlere Karşı Şiir 3:276-277).

Mısırlı Aziz Macarius (D. CA. 390) yazdı: “Eski Musa ve Harun için, bu rahiplik onların iken, çok acı çekti; ve Kayafa, sandalyelerini aldığında, Rab'be zulmettim ve kınadım. … Daha sonra Musa'nın yerine Petrus geçti, İsa'nın yeni Kilisesi'ni eline teslim eden, ve gerçek rahiplik” (Vaaz 26).

Hıristiyan Birliği

Doktrini tanımlamanın şaşmaz karizması, Papa'nın Hıristiyan birliğinin görünür işareti ve kaynağı olma misyonunda önemli bir araçtır..

Papa'nın tüm inanlılar için doktrinsel birlik sağlama rolü, İsa tarafından Son Akşam Yemeği'nde Petrus'a şunu söylediğinde belirtilmişti:, "Simon, Simon, seyretmek, Şeytan sana sahip olmayı istedi, seni buğday gibi elemek için, ama inancının sarsılmaması için senin için dua ettim; ve tekrar döndüğünde, Kardeşlerinizi güçlendirin” (Luka 22:31-32).

Peter'a diğerlerinin imanını doğrulama görevi verildi. Bunu yapmasını sağlamak için, İsa ona başarısız olmayacak bir iman bağışlayacağına söz verdi, yani, yanılmazlık hediyesi. Böylece Petrine otoritesine itaatkar kalanlar, doktrinde tüm Kilise ve nihai olarak Mesih ile birleştiklerini bilmenin kesinliğine sahip olurlar., Kilise Başkanı. tersine, kendilerini bu otoriteden ayıranlar (örneğin eski Katolikler), Doğu Ortodoks Kiliseleri, ve Protestan toplulukları devam eden bölünme ve çekişmelerden acı çektiler.⁴

Koyunlarıma Bak

İsa, Dirilişten sonraki günlerde Celile Denizi kıyısında Petrus'u Vekil Çoban olarak görevlendirmesini yeniledi. Orada, İsa ondan kendisine olan sevgisini üç kez teyit etmesini istedi, Peter'ın önceki inkarlarına karşılık geliyor (Görmek Matta 26:34, et al.).

Sevginin her onaylanmasından sonra, İsa ona koyunlarına öğretmesini ve onlarla ilgilenmesini emretti, söyleyerek, “Kuzularımı besle. … Koyunlarımı güd. … Koyunlarımı besle” (John 21:15, 16, 17). Rab koyunların mülkiyetinden vazgeçmedi, çünkü onları Petrus'a emanet ederken, onları Kendileri olarak adlandırmaya devam etti..⁵ Papa'nın görevini yerine getirebilmesi için vekil çoban, İsa’nın koyunlarının açıklanan hakikatin tamamıyla beslenmesini sağlamak için, öğretim hatasından korunması gerekir. Ve neredeyse iki bin yıldır böyleydi; ve Rabbin dönüşüne kadar öyle kalacak.