August 22, 2014

Okuma

Hezekiel 37: 1-14

37:1 The hand of the Lord was set upon me, and he led me away in the Spirit of the Lord, and he released me in the midst of a plain which was full of bones.

37:2 And he led me around, through them, on every side. Now they were very many upon the face of the plain, and they were exceedingly dry.

37:3 ve bana dedi ki, “Son of man, do you think that these bones will live?” And I said, “O Lord God, you know.”

37:4 ve bana dedi ki, “Prophesy about these bones. Ve onlara söyleyeceksin: Dry bones, listen to the word of the Lord!

37:5 Thus says the Lord God to these bones: Seyretmek, I will send spirit into you, ve yaşayacaksın.

37:6 And I will set sinews upon you, and I will cause flesh to grow over you, and I will extend skin over you. And I will give you spirit, ve yaşayacaksın. And you shall know that I am the Lord.”

37:7 And I prophesied, just as he had instructed me. But a noise occurred, as I was prophesying, ve işte: a commotion. And the bones joined together, each one at its joint.

37:8 Ve gördüm, ve işte: sinews and flesh rose up over them; and skin was extended over them. But they had no spirit within them.

37:9 ve bana dedi ki: “Prophesy to the spirit! Prophesy, O son of man, and you shall say to the spirit: Rab Tanrı böyle diyor: Approach, O spirit, from the four winds, and blow across these ones who were slain, and revive them.”

37:10 And I prophesied, just as he had instructed me. And spirit entered into them, and they lived. And they stood upon their feet, an exceedingly great army.

37:11 ve bana dedi ki: “Son of man: All these bones are the house of Israel. They say: ‘Our bones are dried out, and our hope has perished, and we have been cut off.’

37:12 Bu nedenle, kehanet, ve onlara diyeceksin: Rab Tanrı böyle diyor: Seyretmek, mezarlarını açacağım, ve seni mezarlarından uzaklaştıracağım, ey halkım. Ve seni İsrail topraklarına götüreceğim.

37:13 Ve benim Rab olduğumu bileceksin, mezarlarını ne zaman açmış olacağım, ve seni mezarlarından uzaklaştırdığım zaman, ey halkım.

37:14 Ve Ruhumu senin içine yerleştireceğim, ve yaşayacaksın. Ve seni kendi toprağında dinlendireceğim. Ve bileceksin ki ben, Allah, konuştum ve oynadım, Rab Tanrı diyor.”

Müjde

Matta 22: 34-40

22:34 Fakat Ferisiler, Sadukiler'i susturduğunu duyunca, tek vücut olarak bir araya geldik.

22:35 Ve onlardan biri, bir hukuk doktoru, onu sorguya çekti, onu test etmek:

22:36 "Öğretmen, kanundaki en büyük emir hangisidir?”

22:37 İsa ona dedi: “ ‘Tanrın Rab’bi bütün yüreğinle seveceksin, ve tüm ruhunla ve tüm aklınla.'

22:38 Bu en büyük ve ilk emirdir.

22:39 Ama ikincisi ona benzer: ‘Komşunu kendin gibi seveceksin.’

22:40 Bütün kanun bu iki emre dayanmaktadır, ve aynı zamanda peygamberler.”