12:1 |
I ukazał się wielki znak na niebie: kobieta obleczona w słońce, a księżyc był pod jej stopami, a na jej głowie korona z dwunastu gwiazd. |
12:2 |
I być z dzieckiem, płakała przy porodzie, i cierpiała, aby urodzić. |
12:3 |
I inny znak był widziany na niebie. I oto, wielki czerwony smok, mający siedem głów i dziesięć rogów, a na głowach jego siedem diademów. |
12:4 |
A ogon jego ściągnął trzecią część gwiazd niebieskich i rzucił je na ziemię. A smok stanął przed kobietą, która miała rodzić, aby, kiedy porodziła, może pożreć jej syna. |
12:5 |
I urodziła syna płci męskiej, który wkrótce miał rządzić wszystkimi narodami żelaznym prętem. A jej syn został wzięty do Boga i do jego tronu. |
12:6 |
A kobieta uciekła w samotność, gdzie Bóg przygotowywał miejsce, aby mogli ją paść na tym miejscu przez tysiąc dwieście sześćdziesiąt dni. |
12:10 |
I usłyszałem wielki głos w niebie, powiedzenie: „Teraz nastało zbawienie i cnota, i królestwo naszego Boga i moc jego Chrystusa. Bo oskarżyciel naszych braci został strącony, ten, który dzień i noc oskarżał ich przed naszym Bogiem. |
Leave a Reply
You must be logged in to post a comment.