Wigilia Paschalna, Second Reading

Geneza: 22: 1-18

22:1 Po tych wydarzeniach, Bóg wypróbował Abrahama, i powiedział do niego, „Abrahamie, Abrahama”. I odpowiedział, „Oto jestem”.
22:2 Powiedział do niego: „Weź swego jednorodzonego syna Izaaka, kogo kochasz, i wejdź do krainy wizji. I tam złożycie go w ofierze całopalnej na jednej z gór, które ci pokażę”.
22:3 I tak Abrahamie, wstawanie w nocy, zaprzągł swojego osła, zabierając ze sobą dwóch młodzieńców, i jego syna Izaaka. I kiedy rąbał drewno na całopalenie, udał się w stronę miejsca, jak Bóg mu nakazał.
22:4 Następnie, trzeciego dnia, podnosząc oczy, widział to miejsce z daleka.
22:5 I rzekł do swoich sług: „Poczekaj tutaj z osłem. Ja i chłopiec pospieszymy dalej w to miejsce. Po tym, jak się pomodliliśmy, wróci do ciebie”.
22:6 Zabrał też drewno na całopalenie, i narzucił je swemu synowi Izaakowi. A on sam niósł w rękach ogień i miecz. I gdy ta dwójka kontynuowała razem,
22:7 — powiedział Izaak do ojca, "Mój ojciec." I odpowiedział, "Co chcesz, syn?„Oto," powiedział, „Ogień i drewno. Gdzie jest ofiara holokaustu?”
22:8 Ale Abraham powiedział, „Bóg sam zapewni ofiarę holokaustu, mój syn." W ten sposób kontynuowali razem.
22:9 I przybyli na miejsce, które mu pokazał Bóg. Tam zbudował ołtarz, i ułożył na nim drwa. A kiedy związał swego syna Izaaka, położył go na ołtarzu na stosie drwa.
22:10 I wyciągnął rękę i chwycił miecz, aby złożyć syna w ofierze.
22:11 I oto, Anioł Pański zawołał z nieba, powiedzenie, „Abrahamie, Abrahama”. I odpowiedział, „Oto jestem”.
22:12 I powiedział do niego, „Nie wyciągaj ręki na chłopca, i nic mu nie rób. Teraz wiem, że boisz się Boga, bo nie oszczędziłeś dla mnie swego jednorodzonego syna”.
22:13 Abraham podniósł oczy, i ujrzał za plecami barana między cierniami, złapany za rogi, które wziął i ofiarował jako ofiarę całopalną, zamiast syna.
22:14 I nadał nazwę temu miejscu: ‛Pan widzi’. A zatem, nawet do dziś, mówi się: 'Na górze, Pan zobaczy’.
22:15 Wtedy Anioł Pański po raz drugi zawołał Abrahama z nieba, powiedzenie:
22:16 „Przez siebie, przysiągłem, mówi Pan. Ponieważ zrobiłeś tę rzecz, i nie oszczędził dla mnie twego jednorodzonego syna,
22:17 pobłogosławię cię, i rozmnożę twoje potomstwo jak gwiazdy na niebie, i jak piasek, który jest na brzegu morza. Twoje potomstwo posiądzie bramy swoich wrogów.
22:18 I w twoim potomstwie, błogosławione będą wszystkie narody ziemi, ponieważ usłuchałeś mojego głosu”.

Uwagi

Leave a Reply