22:1 |
Po tych wydarzeniach, Bóg wypróbował Abrahama, i powiedział do niego, „Abrahamie, Abrahama”. I odpowiedział, „Oto jestem”. |
22:2 |
Powiedział do niego: „Weź swego jednorodzonego syna Izaaka, kogo kochasz, i wejdź do krainy wizji. I tam złożycie go w ofierze całopalnej na jednej z gór, które ci pokażę”. |
22:3 |
I tak Abrahamie, wstawanie w nocy, zaprzągł swojego osła, zabierając ze sobą dwóch młodzieńców, i jego syna Izaaka. I kiedy rąbał drewno na całopalenie, udał się w stronę miejsca, jak Bóg mu nakazał. |
22:4 |
Następnie, trzeciego dnia, podnosząc oczy, widział to miejsce z daleka. |
22:5 |
I rzekł do swoich sług: „Poczekaj tutaj z osłem. Ja i chłopiec pospieszymy dalej w to miejsce. Po tym, jak się pomodliliśmy, wróci do ciebie”. |
22:6 |
Zabrał też drewno na całopalenie, i narzucił je swemu synowi Izaakowi. A on sam niósł w rękach ogień i miecz. I gdy ta dwójka kontynuowała razem, |
22:7 |
— powiedział Izaak do ojca, "Mój ojciec." I odpowiedział, "Co chcesz, syn?„Oto," powiedział, „Ogień i drewno. Gdzie jest ofiara holokaustu?” |
22:8 |
Ale Abraham powiedział, „Bóg sam zapewni ofiarę holokaustu, mój syn." W ten sposób kontynuowali razem. |
22:9 |
I przybyli na miejsce, które mu pokazał Bóg. Tam zbudował ołtarz, i ułożył na nim drwa. A kiedy związał swego syna Izaaka, położył go na ołtarzu na stosie drwa. |
22:10 |
I wyciągnął rękę i chwycił miecz, aby złożyć syna w ofierze. |
22:11 |
I oto, Anioł Pański zawołał z nieba, powiedzenie, „Abrahamie, Abrahama”. I odpowiedział, „Oto jestem”. |
22:12 |
I powiedział do niego, „Nie wyciągaj ręki na chłopca, i nic mu nie rób. Teraz wiem, że boisz się Boga, bo nie oszczędziłeś dla mnie swego jednorodzonego syna”. |
22:13 |
Abraham podniósł oczy, i ujrzał za plecami barana między cierniami, złapany za rogi, które wziął i ofiarował jako ofiarę całopalną, zamiast syna. |
22:14 |
I nadał nazwę temu miejscu: ‛Pan widzi’. A zatem, nawet do dziś, mówi się: 'Na górze, Pan zobaczy’. |
22:15 |
Wtedy Anioł Pański po raz drugi zawołał Abrahama z nieba, powiedzenie: |
22:16 |
„Przez siebie, przysiągłem, mówi Pan. Ponieważ zrobiłeś tę rzecz, i nie oszczędził dla mnie twego jednorodzonego syna, |
22:17 |
pobłogosławię cię, i rozmnożę twoje potomstwo jak gwiazdy na niebie, i jak piasek, który jest na brzegu morza. Twoje potomstwo posiądzie bramy swoich wrogów. |
22:18 |
I w twoim potomstwie, błogosławione będą wszystkie narody ziemi, ponieważ usłuchałeś mojego głosu”. |
Leave a Reply
You must be logged in to post a comment.