Marso 3, 2024

Exodo 20: 1- 17

20:1	At sinalita ng Panginoon ang lahat ng mga salitang ito:
20:2	“Ako ang Panginoon mong Diyos, na nag-akay sa iyo mula sa lupain ng Ehipto, sa labas ng bahay ng pagkaalipin.
20:3	Huwag kang magkakaroon ng ibang mga diyos sa harap ko.
20:4	Huwag kang gagawa para sa iyong sarili ng larawang inanyuan, ni isang anyo ng anumang bagay na nasa langit sa itaas o nasa lupa sa ibaba, ni sa mga bagay na nasa tubig sa ilalim ng lupa.
20:5	Hindi mo sila sasambahin, ni hindi mo sila sasambahin. Ako ang Panginoon mong Diyos: malakas, masigasig, na dinadalaw ang kasamaan ng mga ama sa mga anak hanggang sa ikatlo at ikaapat na salin ng mga napopoot sa akin,
20:6	at pagpapakita ng awa sa libu-libo sa mga umiibig sa akin at tumutupad sa aking mga tuntunin.
20:7	Huwag mong babanggitin ang pangalan ng Panginoon mong Diyos sa walang kabuluhan. Sapagka't hindi aariin ng Panginoon na walang kabuluhan ang sinumang gumagamit ng pangalan ng Panginoon niyang Diyos sa kasinungalingan.
20:8	Tandaan na dapat mong pakabanalin ang araw ng Sabbath.
20:9	Sa loob ng anim na araw, gagawin mo at gagawin mo ang lahat ng iyong mga gawain.
20:10	Ngunit ang ikapitong araw ay Sabbath ng Panginoon mong Diyos. Huwag kang gagawa ng anumang gawain dito: ikaw at ang iyong anak na lalaki at babae, ang iyong aliping lalaki at ang iyong aliping babae, iyong hayop at ang bagong dating na nasa loob ng iyong mga pintuang-daan.
20:11	Sapagkat sa loob ng anim na araw ginawa ng Panginoon ang langit at lupa, at ang dagat, at lahat ng mga bagay na nasa kanila, at sa gayo'y nagpahinga siya sa ikapitong araw. Dahil dito, pinagpala ng Panginoon ang araw ng Sabbath at pinabanal ito.
20:12	Igalang mo ang iyong ama at ang iyong ina, upang ikaw ay magkaroon ng mahabang buhay sa lupain, na ibibigay sa iyo ng Panginoon mong Diyos.
20:13	Huwag kang pumatay.
20:14	Huwag kang mangangalunya.
20:15	Huwag kang magnakaw.
20:16	Huwag kang magsasalita ng maling patotoo laban sa iyong kapwa.
20:17	Huwag mong pag-iimbutan ang bahay ng iyong kapwa; ni hindi mo pagnanasaan ang kanyang asawa, ni lalaking alipin, ni babaeng katulong, ni baka, ni asno, o anumang bagay na kanya.”

Unang Corinto 1: 22- 25

1:22	Para sa mga Hudyo ay humihingi ng mga tanda, at ang mga Griego ay naghahanap ng karunungan.
1:23	Ngunit ipinangangaral natin si Kristong napako sa krus. tiyak, sa mga Hudyo, iskandalo ito, at sa mga Hentil, ito ay kalokohan.
1:24	Pero sa mga tinawag, Hudyo pati na rin ang mga Griyego, ang Kristo ay ang kabutihan ng Diyos at ang karunungan ng Diyos.
1:25	Sapagkat kung ano ang kamangmangan sa Diyos ay itinuturing na matalino ng mga tao, at yaong kahinaan sa Diyos ay itinuturing na malakas ng mga tao.

John 2: 13- 25

2:13	And the Passover of the Jews was near, and so Jesus ascended to Jerusalem.
2:14	And he found, sitting in the temple, sellers of oxen and sheep and doves, and the moneychangers.
2:15	And when he had made something like a whip out of little cords, he drove them all out of the temple, including the sheep and the oxen. And he poured out the brass coins of the moneychangers, and he overturned their tables.
2:16	And to those who were selling doves, sinabi niya: “Take these things out of here, and do not make my Father’s house into a house of commerce.”
2:17	At tunay, his disciples were reminded that it is written: “Zeal for your house consumes me.”
2:18	Then the Jews responded and said to him, “What sign can you show to us, that you may do these things?”
2:19	Jesus responded and said to them, “Destroy this temple, and in three days I will raise it up.”
2:20	Then the Jews said, “This temple has been built up over forty-six years, and you will raise it up in three days?”
2:21	Yet he was speaking about the Temple of his body.
2:22	Samakatuwid, when he had resurrected from the dead, his disciples were reminded that he had said this, and they believed in the Scriptures and in the word that Jesus had spoken.
2:23	Now while he was at Jerusalem during the Passover, on the day of the feast, many trusted in his name, seeing his signs that he was accomplishing.
2:24	But Jesus did not trust himself to them, because he himself had knowledge of all persons,
2:25	and because he had no need of anyone to offer testimony about a man. For he knew what was within a man.