5:1 |
“‘Pahawa, O Jerusalem, ang bisti sa imong kasubo ug kasamok, ug isul-ob ang imong katahum ug ang kadungganan nianang walay katapusan nga himaya, nga imong nabatonan gikan sa Dios. |
5:2 |
Ang Dios magapalibot kanimo sa dobleng bisti sa hustisya, ug siya magabutang ug usa ka purongpurong sa imong ulo sa walay katapusan nga kadungganan. |
5:3 |
Kay ang Dios magapadayag sa iyang kahalangdon diha kanimo ngadto sa tanan nga anaa sa ilalum sa langit. |
5:4 |
Kay ang imong ngalan ihatag kanimo sa Dios hangtod sa kahangtoran: ang kalinaw sa hustisya ug ang dungog sa pagkadiosnon. |
5:5 |
Tumindog ka, O Jerusalem, ug pagbarug sa kahimayaan, ug tan-aw sa palibot paingon sa sidlakan, ug tan-awa ang imong mga anak nga lalaki, panagtapok, gikan sa pagsubang sa adlaw hangtod sa pagsalop sa adlaw, pinaagi sa pulong sa Usa nga Balaan, nalipay sa paghandom sa Diyos. |
5:6 |
Kay sila namahawa gikan kanimo nga nagbaktas, gipangulohan sa mga kaaway, apan ang Ginoo magatultol kanila nganha kaninyo, nga gidala sa kadungganan sama sa mga anak sa gingharian. |
5:7 |
Kay ang Dios nakahukom sa pagpaubos sa matag habog nga bukid ug sa dugay nang mga pangpang, ug aron pun-on ang titip nga mga walog aron mapatag ang yuta, aron ang Israel makalakaw nga makugihon diha sa kadungganan sa Dios. |
5:8 |
Bisan pa niana ang kakahoyan ug ang matag humot nga kahoy naghatag ug landong alang sa Israel pinaagi sa sugo sa Dios. |
5:9 |
Kay ang Dios magatultol sa Israel uban ang kalipay ngadto sa kahayag sa iyang pagkahalangdon, uban ang kaluoy ug hustisya, nga gikan kaniya.’” |
Pagbilin ug Tubag
Kinahanglan nga ikaw naka-log in para mag post ug comment.