Pebrero 1, 2013, Ebanghelyo

4:26	Ug siya miingon: “Ang gingharian sa Dios sama niini: kini sama sa usa ka tawo nga nagsabwag ug binhi sa yuta.
4:27	Ug siya natulog ug siya mibangon, gabii ug adlaw. Ug ang liso moturok ug motubo, bisag wala siya mahibalo niini.
4:28	Kay ang yuta mamunga sa madali: una ang tanom, unya ang dunggan, sunod ang bug-os nga lugas sa uhay.
4:29	Ug sa diha nga ang bunga nahimo na, dihadiha gipadala niya ang galab, kay ang pag-ani miabot na.”
4:30	Ug siya miingon: “Sa unsa nato itandi ang gingharian sa Dios? O sa unsa nga sambingay atong itandi?
4:31	Kini sama sa usa ka lugas sa mustasa nga liso nga, sa diha nga kini gipugas na sa yuta, ubos pa kay sa tanang liso nga anaa sa yuta.
4:32	Ug sa diha nga kini gipugas, kini motubo ug mahimong mas dako pa kay sa tanang tanom, ug kini nagapamunga ug dagkung mga sanga, mao nga ang mga langgam sa kahanginan makapuyo ilalom sa landong niini.”
4:33	Ug pinaagi sa daghang mga sambingay nga sama niini iyang gisulti kanila ang pulong, kutob sa ilang nadunggan.
4:34	Apan wala siya misulti kanila nga walay sambingay. Gilain pa, gipasabot niya ang tanang butang ngadto sa iyang mga tinun-an.

Mga komento