Enero 18, 2013, Pagbasa

Ang Sulat ngadto sa mga Hebreohanon 4: 1-5, 11

4:1 Busa, angay kitang mahadlok, basig ang saad sa pagsulod sa iyang kapahulayan mabiyaan, ug ang uban kaninyo mahukman nga kulang.
4:2 Kay kini gipahibalo kanamo sa susamang paagi sama kanila. Apan ang pagkadungog lamang sa pulong wala makabenepisyo kanila, kay kini wala madugtong uban sa pagtoo niadtong mga butang nga ilang nadungog.
4:3 Kay kita nga mingtoo makasulod sa kapahulayan, sa samang paagi sa iyang giingon: “Mao usab kini ang akong gipanumpa sa akong kapungot: Dili sila makasulod sa akong kapahulayan!” Ug sa pagkatinuod, kini mao ang panahon nga ang mga buhat sukad sa pagkatukod sa kalibutan nahuman na.
4:4 Alang sa, sa usa ka lugar, siya misulti mahitungod sa ikapito ka adlaw sa niini nga paagi: “Ug ang Dios mipahulay sa ikapito ka adlaw gikan sa tanan niyang mga buhat.”
4:5 Ug niining dapita pag-usab: “Dili sila makasulod sa akong kapahulayan!”
4:11 Busa, magdali kita sa pagsulod niana nga kapahulayan, aron walay bisan kinsa nga mahulog sa sama nga panig-ingnan sa pagkawalay pagtoo.

Mga komento

Pagbilin ug Tubag