Hulyo 26, 2012, Pagbasa

2:1	Ug ang pulong sa Ginoo midangat kanako, nag-ingon:
2:2	“Lakaw, ug pagtu-aw ngadto sa mga igdulungog sa Jerusalem, nag-ingon: Mao kini ang giingon sa Ginoo: Nahinumdom ko nimo, naluoy sa imong pagkabatan-on ug sa gugmang putli sa imong pagpakasal, sa dihang misunod ka kanako ngadto sa kamingawan, ngadto sa yuta nga wala gipugas.
2:3	Ang Israel balaan para sa Ginoo, ang una sa iyang mga bunga. Ang tanan nga naglamoy kaniya nakasala. Ang mga daotan modaog kanila, nag-ingon ang Ginoo.”
2:7	Ug gidala ko ikaw ngadto sa yuta sa Carmel, aron kamo makakaon sa bunga niini ug sa pagkamaayo niini. Ug sa pagsulod niini, gihugawan mo ang akong yuta, ug imong gihimo ang akong panulondon nga usa ka dulumtanan.
2:8	Ang mga pari wala magsulti: ‘Hain ang Ginoo?’ Ug ang mga naghupot sa balaod wala makaila kanako. Ug ang mga pastor nagbudhi kanako. Ug ang mga manalagna nanagpanagna diha kang Baal, ug nanagsunod sa mga dios-dios.
2:10	Tabok ngadto sa mga pulo sa Kittim, ug tan-aw. Ug ipadala ngadto sa Kedar, ug hunahunaa pag-ayo. Ug tan-awa kung adunay sama niini nga nahimo sukad.
2:12	Mahibulong ka niini, O mga langit, ug mahimong biniyaan sa hingpit, O mga ganghaan sa langit, nag-ingon ang Ginoo.
2:13	Kay ang akong katawohan nakahimo ug duha ka kadautan. Gibiyaan nila ako, ang Tuboran sa tubig nga buhi, ug sila nagkalot alang sa ilang kaugalingon ug mga atabay, guba nga mga atabay nga dili makasudlan ug tubig.

Mga komento