Marso 9, 2013, Pagbasa

Oseas: 6:1-6

6:1 Sa ilang kagul-anan, sila mobangon ug sayo nganhi kanako. Dali, mobalik kita sa Ginoo.
6:2 Kay gidakop kita niya, ug ayohon niya kita. Siya mohampak, ug ayohon niya kita.
6:3 Iya kitang buhion human sa duha ka adlaw; sa ikatulo ka adlaw banhawon niya kita, ug kita magapuyo sa iyang atubangan. Atong sabton, ug kita magpadayon, aron kita makaila sa Ginoo. Ang iyang tugpaanan giandam sama sa unang kahayag sa kabuntagon, ug siya moanhi kanato sama sa sayo ug sa ulahing mga ulan sa yuta.
6:4 Unsa may akong buhaton nimo, Ephraim? Unsa may akong buhaton nimo, Juda? Ang imong kaluoy sama sa gabon sa kabuntagon, ug sama sa yamog nga mahanaw sa kabuntagon.
6:5 Tungod niini, Giputol ko sila uban sa mga propeta, Gipatay ko sila pinaagi sa mga pulong sa akong baba; ug ang imong mga hunahuna mawala sama sa kahayag.
6:6 Kay gitinguha ko ang kalooy ug dili ang halad, ug ang kahibalo sa Dios labaw pa sa mga halad-nga-sinunog.

Mga komento

Pagbilin ug Tubag