Januarie 10, 2012, Lees

1:1	Daar was 'n sekere man van Rama van Sofim, op die berg Efraim, en sy naam was Elkana, die seun van Jeroham, die seun van Elihu, die seun van Tohu, die seun van Zuf, 'n Efraimiet.
1:2	En hy het twee vroue gehad: die naam van een was Hanna, en die naam van die tweede was Peninna. En Peninna het seuns gehad. Maar Hanna het nie kinders gehad nie.
1:3	En hierdie man het uit sy stad opgetrek, op die vasgestelde dae, sodat hy die Here van die leërskare in Silo kan aanbid en offer. Nou die twee seuns van Eli, Hofni en Pinehas, priesters van die Here, op daardie plek was.
1:4	Toe het die dag aangebreek, en Elkana het gebrand. En hy het aan sy vrou Peninna porsies gegee, en aan al haar seuns en dogters.
1:5	Maar aan Hanna het hy een porsie met droefheid gegee. Want hy was lief vir Hanna, maar die Here het haar skoot toegemaak.
1:6	En haar mededinger het haar geteister en haar hewig benoud gemaak, tot 'n groot mate, want sy het haar bestraf dat die Here haar skoot toegemaak het.
1:7	En sy het dit elke jaar gedoen, toe die tyd teruggekom het vir hulle om op te gaan na die tempel van die Here. En sy het haar so uitgelok. En so, sy het gehuil en nie kos geneem nie.
1:8	Daarom, het haar man Elkana vir haar gesê: “Hanna, hoekom huil jy? En hoekom eet jy nie? En om watter rede verdruk jy jou hart? Is ek nie vir jou beter as tien seuns nie?”

Kommentaar