| 5:1 | Naaman, ang pangulo sa kasundalohan sa hari sa Siria, usa ka bantugan ug halangdon nga tawo uban sa iyang ginoo. Kay pinaagi kaniya ang Ginoo naghatag ug kaluwasan sa Siria. Ug siya usa ka kusgan ug adunahan nga tawo, apan usa ka sanlahon. |
| 5:2 | Karon ang mga tulisan nanggula gikan sa Siria, ug sila midala nga binihag, gikan sa yuta sa Israel, gamay nga babaye. Ug siya diha sa pag-alagad sa asawa ni Naaman. |
| 5:3 | Ug siya miingon sa iyang babaye: “Maayo pa unta nga ang akong ginoo nakauban unta sa manalagna nga atua sa Samaria. Sigurado, ayohon unta niya siya sa iyang sanla.” |
| 5:4 | Unya, Si Naaman misulod sa iyang ginoo, ug siya mitaho kaniya, nag-ingon: "Ang babaye nga gikan sa yuta sa Israel nagsulti sa ingon nga paagi." |
| 5:5 | Ug ang hari sa Siria miingon kaniya, “Lakaw, ug magpadala ako ug sulat ngadto sa hari sa Israel.” Ug sa dihang nakalakaw na siya, siya nagdala ug napulo ka talento nga salapi, ug unom ka libo nga mga sensilyo nga bulawan, ug napulo ka ilisan sa matahum nga mga bisti. |
| 5:6 | Ug iyang gidala ang sulat ngadto sa hari sa Israel, niining mga pulonga: “Kanus-a nimo madawat kining suwat, Hibaloi nga gipadala ko kanimo ang akong sulugoon, Naaman, aron mamaayo mo siya sa iyang sanla.” |
| 5:7 | Ug sa diha nga ang hari sa Israel nakabasa sa sulat, gigisi niya ang iyang mga sapot, ug siya miingon: “Dios ba ko, aron ako makakuha o makahatag ug kinabuhi, o aron kining tawohana magpadala kanako sa pag-ayo sa usa ka tawo gikan sa iyang sanla? Matikdi ug tan-awa nga siya nangitag higayon batok kanako.” |
| 5:8 | Ug sa dihang si Eliseo, ang tawo sa Dios, nakadungog niini, ilabi na, nga ang hari sa Israel naggisi sa iyang mga saput, iyang gipadala kaniya, nag-ingon: “Nganong gigisi man nimo ang imong mga sapot? Paduola siya nako, ug pahibaloa siya nga adunay propeta sa Israel.” |
| 5:9 | Busa, Nag-abot si Naaman upod ang iya mga kabayo kag mga karwahe, ug siya mitindog sa pultahan sa balay ni Eliseo. |
| 5:10 | Ug si Eliseo nagpadala ug usa ka sulogoon ngadto kaniya, nag-ingon, “Lakaw, ug manghunaw sa makapito didto sa Jordan, ug ang imong unod makadawat ug maayong panglawas, ug mamahinlo ka.” |
| 5:11 | Ug nasuko, Milakaw si Naaman, nag-ingon: “Abi nakog moduol siya nako, ug, nga nagatindog, mosangpit unta sa ngalan sa Ginoo, iyang Diyos, ug nga iyang mahikapan unta ang dapit sa sanla pinaagi sa iyang kamot, ug busa giayo ako. |
| 5:12 | Dili ba ang Abana ug ang Pharpar, ang mga suba sa Damasco, mas maayo pa kay sa tanang tubig sa Israel, aron ako makahugas diha kanila ug mahinlo?” Apan unya, human siya mitalikod ug milakaw uban ang kasuko, |
| 5:13 | miduol kaniya ang iyang mga sulugoon, ug sila miingon kaniya: “Kon ang propeta misulti kanimo, amahan, sa pagbuhat sa usa ka butang nga dako, sa pagkatinuod ikaw unta ang nagbuhat niini. Unsa pa kaha, karon nga siya misulti kanimo: ‘Panglaba, ug mamahinlo ka?'" |
| 5:14 | Busa nanaug siya ug nanghilam-os didto sa Jordan sa makapito, sumala sa pulong sa tawo sa Dios. Ug naulian ang iyang unod, sama sa unod sa gamayng bata. Ug siya nahinloan. |
| 5:15 | Ug mibalik ngadto sa tawo sa Dios, uban sa iyang tibuok retinue, niabot siya, ug mibarog sa iyang atubangan, ug siya miingon: “Tinuod, Nasayod ako nga walay laing Diyos, sa tibuok yuta, gawas sa Israel. Busa nangamuyo ako kanimo nga dawaton mo ang panalangin gikan sa imong sulugoon.” |
