სექტემბერი 25, 2014

Კითხვა

The Book of Ecclesiastes 1: 2-11

1:2	თქვა ეკლესიასტემ: ამაოებათა ამაოება! ამაოებათა ამაოება, და ყველაფერი ამაოა!
1:3	მეტი რა აქვს ადამიანს მთელი თავისი შრომისგან, როგორც ის შრომობს მზის ქვეშ?
1:4	თაობა გადის, და თაობა მოდის. მაგრამ დედამიწა სამუდამოდ დგას.
1:5	მზე ამოდის და ჩადის; თავის ადგილს უბრუნდება, და იქიდან, ხელახლა დაბადებული,
1:6	ის ტრიალებს სამხრეთით, და რკალი ჩრდილოეთისკენ. სული გრძელდება, ანათებს ყველაფერს თავის წრეში, და ისევ ბრუნდება თავის ციკლში.
1:7	ყველა მდინარე შემოდის ზღვაში, და ზღვა არ ადიდდება. იმ ადგილას, საიდანაც მდინარეები გამოდიან, ისინი დაბრუნდებიან, რათა ისევ შემოედინება.
1:8	ასეთი რამ რთულია; ადამიანს არ შეუძლია მათი სიტყვებით ახსნა. თვალი ნახვით არ კმაყოფილდება, არც სმენით სრულდება ყური.
1:9	რა არის ის, რაც არსებობდა? იგივე იქნება მომავალშიც. ეს რა გაკეთდა? იგივე გაგრძელდება.
1:10	არაფერია ახალი მზის ქვეშ. ვერც ვერავინ იტყვის: „აჰა, ეს არის ახალი!”რადგან ის უკვე წარმოიშვა ჩვენს წინა საუკუნეებში.
1:11	არ ახსოვს წინა საქმეები. Ნამდვილად, არც წარსულის ჩანაწერი იქნება მომავალში, მათთვის, ვინც იარსებებს ბოლოს და ბოლოს.

სახარება

წმიდა სახარება ლუკას მიხედვით 9: 7-9

9:7	Now Herod the tetrarch heard about all the things that were being done by him, but he doubted, because it was said
9:8	by some, “For John has risen from the dead,” yet truly, by others, “For Elijah has appeared,” and by still others, “For one of the prophets from of old has risen again.”
9:9	And Herod said: “I beheaded John. Ასე შემდეგ, who is this, about whom I hear such things?” And he sought to see him.