June 24, 2014

Reading

49:1	Pay attention, you islands, and listen closely, you far away peoples. The Lord has called me from the womb; from the womb of my mother, he has been mindful of my name.
49:2	And he has appointed my mouth as a sharp sword. In the shadow of his hand, he has protected me. And he has appointed me as an elect arrow. In his quiver, he has hidden me.
49:3	And he has said to me: “You are my servant, อิสราเอล. For in you, I will glory.”
49:4	และฉันก็บอกว่า: “I have labored toward emptiness. I have consumed my strength without purpose and in vain. ดังนั้น, my judgment is with the Lord, and my work is with my God.”
49:5	และตอนนี้, พระเจ้าตรัส, who formed me from the womb as his servant, so that I may bring back Jacob to him, for Israel will not be gathered together, but I have been glorified in the eyes of the Lord and my God has become my strength,
49:6	and so he has said: “It is a small thing that you should be my servant so as to raise up the tribes of Jacob, and so as to convert the dregs of Israel. ดูเถิด, I have offered you as a light for the Gentiles, so that you may be my salvation, even to the furthest regions of the earth.”

Second Reading

13:22	And having removed him, he raised up for them king David. And offering testimony about him, เขาพูดว่า, ‘I have found David, the son of Jesse, to be a man according to my own heart, who will accomplish all that I will.’
13:23	From his offspring, according to the Promise, God has brought Jesus the Savior to Israel.
13:24	John was preaching, before the face of his advent, a baptism of repentance to all the people of Israel.
13:25	แล้ว, when John completed his course, he was saying: ‘I am not the one you consider me to be. เพราะดูเถิด, one arrives after me, the shoes of whose feet I am not worthy to loosen.’
13:26	Noble brothers, sons of the stock of Abraham, and those among you who fear God, it is to you the Word of this salvation has been sent.

Gospel

1:57บัดนี้ถึงเวลาที่เอลีซาเบธจะคลอดบุตรก็มาถึง, และนางก็ประสูติบุตรชายคนหนึ่ง.

1:58เพื่อนบ้านและญาติพี่น้องของนางได้ยินว่าองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงมีพระเมตตาต่อนาง, ดังนั้นพวกเขาจึงแสดงความยินดีกับเธอ.

1:59และมันก็เกิดขึ้น, ในวันที่แปด, พวกเขามาถึงเพื่อให้เด็กชายเข้าสุหนัต, และพวกเขาเรียกชื่อเขาตามชื่อบิดาของเขา, เศคาริยาห์.

1:60และในการตอบสนอง, แม่ของเขากล่าวว่า: “ไม่เป็นเช่นนั้น. แทน, จะเรียกผู้นั้นว่ายอห์น”

1:61และพวกเขาพูดกับเธอ, “แต่ในหมู่ญาติของท่านไม่มีใครเรียกชื่อนั้นเลย”

1:62แล้วทำหมายสำคัญแก่บิดาของเขา, ว่าเขาต้องการให้เขาเรียกว่าอะไร.

1:63และขอแผ่นเขียน, เขาเขียน, พูดว่า: “เขาชื่อจอห์น” และต่างก็สงสัย.

1:64แล้ว, ในครั้งเดียว, ปากของเขาเปิดออก, และลิ้นของเขาก็คลายออก, และเขาพูด, อวยพรพระเจ้า.

1:65และบรรดาเพื่อนบ้านก็เกรงกลัว. และถ้อยคำทั้งหมดนี้ได้เลื่องลือไปทั่วแดนเทือกเขาแห่งแคว้นยูเดีย.

1:66และทุกคนที่ได้ยินก็เก็บไว้ในใจ, พูดว่า: “คุณคิดว่าเด็กคนนี้จะเป็นอย่างไร?" และแน่นอน, พระหัตถ์ขององค์พระผู้เป็นเจ้าอยู่กับเขา.

1:80และเด็กก็โตขึ้น, และจิตวิญญาณของเขาก็เข้มแข็งขึ้น. และเขาอยู่ในถิ่นทุรกันดาร, จนถึงวันที่พระองค์ปรากฏแก่อิสราเอล.

ความคิดเห็น