Maris 21, 2013, Karatu

17:3	Abram ya fadi a fuskarsa.
17:4	Sai Allah ya ce masa: “NI NE, kuma alkawarina yana tare da ku, Za ka zama uban al'ummai da yawa.
17:5	Ba za a ƙara kiran sunanka Abram ba. Amma za a ce da ku Ibrahim, gama na sa ka zama uban al'ummai da yawa.
17:6	Zan sa ku ƙaru ƙwarai da gaske, Zan sa ku cikin al'ummai, Sarakuna za su fito daga gare ku.
17:7	Kuma zan kafa alkawari tsakanina da ku, kuma tare da zuriyarka a bayanka a zamaninsu, ta madawwamin alkawari: ya zama Allah gareka da zuriyarka a bayanka.
17:8	Zan ba ka, kuma ga zuriyarka, ƙasar zaman ku, dukan ƙasar Kan'ana, a matsayin madawwamiyar mallaka, ni kuwa zan zama Allahnsu.”
17:9	Allah kuma ya ce wa Ibrahim: “Saboda haka ku kiyaye alkawarina, da zuriyarka a bayanka a zamaninsu.

Sharhi