Feabhra 14, 2012, Léamh

1:12	Is beannaithe an fear a fhulaingíonn cathú. Le haghaidh nuair a bheidh sé cruthaithe, gheobhaidh sé coróin na beatha a gheall Dia dóibh siúd a bhfuil grá aige dó.
1:13	Níor cheart d’éinne a rá, nuair a bhíonn cathú air, go raibh sé cathaithe ag Dia. óir ní mheallann Dia i dtreo na n-olc, agus ní mheallann sé é féin aon duine.
1:14	Ach go fírinneach, tá gach duine cathaithe ag a mhianta féin, tar éis a mhealladh agus a tharraingt ar shiúl.
1:15	Ina dhiaidh sin, nuair a bhíonn fonn air, tugann sé breith don pheaca. Ach pheaca go fírinneach, nuair a bheidh sé consummated, táirgeann bás.
1:16	Agus mar sin, ná roghnaigh dul ar strae, mo dheartháireacha is ionúin.
1:17	Tá gach bronntanas iontach agus gach bronntanas foirfe ó thuas, anuas ó Athair na soilse, lena nach bhfuil aon athrú, ná aon scáth athraithe.
1:18	Óir is trína thoil féin a tháirg sé sinn trí Bhriathar na Fírinne, ionas go mbeimis mar thosach i measc a chuid créatúir.

Tuairimí