korrik 2, 2015

Leximi

Zanafilla 22: 1- 19

22:1 Pasi ndodhën këto gjëra, Zoti e sprovoi Abrahamin, dhe ai i tha atij, “Abrahami, Abrahami.” Dhe ai u përgjigj, "Ja ku jam."

22:2 Ai i tha atij: "Merr djalin tënd të vetëmlindur Isak, të cilin e doni, dhe shkoni në tokën e vizionit. Dhe atje do ta ofrosh si holokaust mbi një nga malet, që unë do t'ju tregoj".

22:3 Dhe kështu Abrahami, duke u ngritur gjatë natës, mbërtheu gomarin e tij, duke marrë me vete dy të rinj, dhe djali i tij Isaku. Dhe kur kishte prerë dru për holokaustin, ai udhëtoi drejt vendit, siç e kishte porositur Zoti.

22:4 Pastaj, në ditën e tretë, duke ngritur sytë, e pa vendin nga larg.

22:5 Dhe ai u tha shërbëtorëve të tij: “Prit këtu me gomarin. Unë dhe djali do të nxitojmë më tej në atë vend. Pasi të kemi adhuruar, do të kthehet tek ju.”

22:6 Mori edhe drutë për holokaustin, dhe ia imponoi birit të tij Isakut. Dhe ai vetë mbante në duar zjarr dhe një shpatë. Dhe ndërsa të dy vazhduan së bashku,

22:7 Isaku i tha babait të tij, "Babai im." Dhe ai u përgjigj, “Çfarë do, djalin?" "Ja,” tha ai, “zjarri dhe dru. Ku është viktima për holokaustin?”

22:8 Por Abrahami tha, “Vetë Zoti do ta sigurojë viktimën për holokaustin, djali im." Kështu ata vazhduan së bashku.

22:9 Dhe arritën në vendin që Perëndia i kishte treguar. Atje ai ndërtoi një altar, dhe ai e rregulloi drurin mbi të. Dhe mbasi lidhi birin e tij Isakun, e vuri në altar mbi një pirg druri.

22:10 Dhe ai zgjati dorën dhe kapi shpatën, për të sakrifikuar djalin e tij.

22:11 Dhe ja, një engjëll i Zotit thirri nga qielli, duke thënë, “Abrahami, Abrahami.” Dhe ai u përgjigj, "Ja ku jam."

22:12 Dhe ai i tha atij, “Mos e zgjat dorën mbi djalin, dhe mos i bëni asgjë. Tani e di se ju keni frikë nga Zoti, sepse nuk e ke kursyer djalin tënd të vetëmlindur për hirin tim.”

22:13 Abrahami ngriti sytë, dhe pa pas shpine një dash midis gjembave, kapur nga brirët, të cilën e mori dhe e ofroi si holokaust, në vend të djalit të tij.

22:14 Dhe ai e quajti atë vend: ‘Zoti sheh.’ Kështu, edhe sot e kësaj dite, është e thënë: ‘Në mal, Zoti do të shohë.'

22:15 Atëherë Engjëlli i Zotit thirri Abrahamin për herë të dytë nga qielli, duke thënë:

22:16 “Me veten time, jam betuar, thotë Zoti. Sepse ju e keni bërë këtë gjë, dhe nuk ke kursyer djalin tënd të vetëmlindur për hirin tim,

22:17 Unë do t'ju bekoj, dhe unë do t'i shumoj pasardhësit e tu si yjet e qiellit, dhe si rëra që është në breg të detit. Pasardhësit e tu do të zotërojnë portat e armiqve të tyre.

22:18 Dhe në pasardhësit tuaj, të gjitha kombet e tokës do të bekohen, sepse iu binde zërit tim.”

22:19 Abrahami u kthye te shërbëtorët e tij, dhe shkuan bashkë në Beer-Sheba, dhe ai jetoi atje.

Ungjilli

Mateu 9: 1- 8

9:1 And climbing into a boat, he crossed the sea, and he arrived at his own city.

9:2 Dhe ja, they brought to him a paralytic, lying on a bed. Dhe Jezusi, seeing their faith, said to the paralytic, “Forcohu në besim, djalin; your sins are forgiven you.”

9:3 Dhe ja, some of the scribes said within themselves, “He is blaspheming.”

9:4 And when Jesus had perceived their thoughts, tha ai: “Why do you think such evil in your hearts?

9:5 Which is easier to say, ‘Your sins are forgiven you,’ or to say, ‘Rise up and walk?'

9:6 Por, so that you may know that the Son of man has authority on earth to forgive sins,” he then said to the paralytic, "Të ngrihesh, take up your bed, and go into your house.”

9:7 And he arose and went into his house.

9:8 Then the crowd, duke parë këtë, was frightened, and they glorified God, who gave such power to men.