2u Libru di i Re 2: 1-4, 10-12
2:1 Avà hè accadutu chì, quandu u Signore hà vulsutu elevà Elia in u celu da un turbulente, Elia è Eliseu partenu da Guilgal.
2:2 È Elia disse à Eliseu: "Resta quì. Perchè u Signore m'hà mandatu finu à Bethel ". È Eliseu li disse, "Cumu u Signore vive, è cum'è a to ànima vive, Ùn ti abbandunaraghju micca. " È quand'elli eranu falati à Bethel,
2:3 i figlioli di i prufeti, chì eranu in Bethel, si n'andò versu Eliseu. È li dissenu, "Ùn sapete micca chì oghje u Signore vi caccià u vostru signore?"E hà rispostu: "A cunnoscu. Stammi zitti."
2:4 Allora Elia disse à Eliseu: "Resta quì. Perchè u Signore m'hà mandatu à Ghjericu ". È disse, "Cumu u Signore vive, è cum'è a to ànima vive, Ùn ti abbandunaraghju micca. " È quand'elli eranu ghjunti in Ghjericu
2:10 È hà rispostu: "Avete dumandatu una cosa difficiule. Tuttavia, s'è tù mi vedi quandu mi sò pigliatu da voi, averete ciò chì avete dumandatu. Ma s'è vo ùn vede, ùn sarà micca".
2:11 È mentre cuntinueghjanu, si cunversavanu mentre caminavanu. È eccu, un carru di focu cù cavalli di focu sparte i dui. È Elia hè ghjuntu in u celu in un turbulu.
2:12 Allora Eliseu hà vistu, è gridava: "U mo babbu, u mo babbu! U carru d'Israele cù u so cunduttore!» È ùn l’hà vistu più. È pigliò i so vestiti, è li stracciò in dui parti.
Lascia una Risposta
Duvete esse cunnessu per postà un cumentu.